چکیده:
هدف مقاله بررسی ارتباط اندازه دولت و نابرابری شادی در اقتصاد ایران طی دوره زمانی 1353-1395 است. بدین منظور، با به کارگیری مدل رگرسیون آستانهای، عوامل مؤثر بر نابرابری شادی مدلسازی شدند. نتایج نشان داد اندازه دولت تأثیری آستانهای بر نابرابری شادی دارد. به عبارت دیگر، تا قبل از آستانه 13 درصد از شاخص نسبت مخارج مصرفی دولت به تولید ناخالص داخلی، اندازه دولت تأثیری کاهشی بر نابرابری شادی داشته است؛ اما، پس از عبور از سطح آستانه بهینه و افزایش دخالت بیشتر دولت در اقتصاد، اندازه دولت تأثیری افزایشی بر نابرابری شادی در جامعه داشته است. بنابراین، گسترش اندازه دولت در اقتصاد ایران موجب تشدید شکاف شادی بین طبقات کمدرآمد و پردرآمد جامعه شده است. بر اساس نتایج پیشنهاد میشود سیاستگذاران به رابطه آستانهای اندازه دولت بر نابرابری شادی جامعه در اعمال سیاستهای خود توجه نمایند.
Happiness and happiness inequality are important issues that economists have been studying in recent years. However, studies addressing the inequality of happiness are limited, and more research is needed to shed light on its antecedents and mechanism. The purpose of this study is to examine the relationship between government size and happiness inequality in the Iranian economy using a threshold regression model during the period of 1974-2016. The results of the estimation of research models show that the size of the government has a threshold effect on happiness inequality. In other words, before the threshold of 13 percent of the government-to-GDP ratio, the government size has a diminutive effect on the inequality of happiness, but after passing through the threshold and increasing the government's involvement in the economy, this variable has a significant positive effect on the happiness inequality. Thus, the expansion of the size of government in the Iranian economy has exacerbated the happiness gap between the low-income and high-income classes of society. Based on the research results, it is suggested that policymakers pay attention to the threshold relationship between government size and inequality of happiness of society when implementing their policies.
خلاصه ماشینی:
O53 واژگان کلیدی: اندازه دولت، نابرابری شادی، رگرسیون آستانهای، اقتصاد ایران عنوان مقاله [English] Threshold Effects of Government Size on Happiness Inequality in Iran نویسندگان [English] Ebrahim Zare 1 mehrzad ebrahimi 2 Abbas Aminifard 2 Hashem Zare 2 1 Ph. D student, Department of Economics, College of Economics and Management, Shiraz Branch, Islamic Azad University, Shiraz, Iran.
The purpose of this study is to examine the relationship between government size and happiness inequality in the Iranian economy using a threshold regression model during the period of 1974-2016.
کوچکبودن اندازه دولت موجب میشود از طریق مخارج آموزشی، تفریحی، ورزشی، تقویت کالاهای عمومی، اعطای کمکهای تامین اجتماعی، بیمههای بیکاری و حمایت از اقشار ضعیف جامعه بتواند با کاهش شکاف شادی بین طبقات کمدرآمد و پردرآمد موجب بهبود توزیع شادی در جامعه یا همان کاهش نابرابری شادی شود؛ اما، پس از گسترش بیش از حد دولت در اقتصاد و افزایش ناکارآمدی مخارج دولت، افزایش فعالیتهای رانتجویانه، افزایش اثر ازدحامی، گسترش فساد اداری و اتلاف منابع و آشفتگی تخصیص بهینه منابع در بازار و گسترش انحصار در بازارها و تشدید محدودیت رقابتی در بازارها میتواند اثراتی منفی بر رشد اقتصادی، رفاه اجتماعی، اشتغال، توزیع درآمد و فقر و نابرابری داشته باشد و باعث تشدید نابرابری توزیع درآمد و نابرابری شادی در جامعه شود (ابو نوری و نادمی، 2010، نادمی و حسنوند، 1394، کریمی و همکاران، 1394)؛ بر همین اساس، سوال اصلی این پژوهش این است که آیا تأثیر اندازه دولت بر نابرابری شادی میتواند غیرخطی باشد یا خیر؟ با توجه به فقدان مطالعات داخلی و کمبود مطالعات خارجی در بررسی اثرگذاری اندازه دولت بر نابرابری شادی، این مطالعه میتواند سرآغازی در بحث نحوه اثرگذاری اندازه دولت بر نابرابری شادی باشد.