چکیده:
بانکها در نظام پرداختها، سیاست پولى، کاهش هزینه معاملات، مدیریت و کنترل ریسک و نیز در فرایند گذار اقتصاد به یک اقتصاد بازار نقش بسیار مهمی ایفا میکنند. با توجه به اهمیت بانکها در اقتصاد، توجه به عملکرد آنها و بهبود بازدهی آنها بسیار ضروری میباشد.. یکی از عواملی که بازدهی بانکها را تحت تاثیر قرار میدهد، تصمیمات مربوط به متنوعسازی خدمات و فعالیتهای بانک است. متنوعسازی خدمات بانکی از یک طرف منافعی به همراه دارد و از طرف دیگر هزینههایی را ایجاد مینماید. لذا بررسی تاثیر متنوعسازی بر بازدهی بانک بسیار حائز اهمیت میباشد. در مقاله حاضر به منظور بررسی صرفههای ناشی از تنوع در تسهیلات بانکی بر معیار بازدهی بانک، تابع هزینه غیرخطی مربوط به بانکهای منتخب ایران و نیز صرفههای شبه تنوع در تسهیلات بانکی در قالب چهار سناریو مختلف -که شامل تمرکز بانک بر وام مشارکت مدنی، تمرکز بر وام مضاربه، تمرکز بر وام جعاله و تمرکز بر سایر تسهیلات بانکی میباشد - طی دوره زمانی 1384 تا 1395 مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین با استفاده از الگوی رگرسیونی سانسور شده (الگوی توبیت) تاثیر صرفههای شبه تنوع در تسهیلات روی معیار بازدهی بانک ارزیابی شده است. نتایج به دست آمده نشان میدهد در سناریوهای مختلف، صرفههای شبه تنوع در تسهیلات بانکی تاثیر متفاوتی بر معیار بازدهی بانک دارند. در صورتی که بانکها بر تسهیلات مبتنی بر مشارکت مدنی، مضاربه و سایر تسهیلات تمرکز داشته باشند، متنوعسازی منجر به افزایش بازدهی بانکها میشود. در حالی که اگر تمرکز بانکها بر وام جعاله باشد، متنوعسازی تسهیلات بانکی، بازدهی را کاهش خواهد داد.
Banks play a very important role in the payment system, monetary policy, transaction cost reduction, risk management, as well as in the process of transition to a market economy. Given the importance of banks in the economy, it is essential to pay attention to their performance and improve their returns. One of the factors that affects the return of the banks is the decisions related to the diversification of the bank's services and activities. Diversifying banking services brings benefits on the one hand and costs on the other. Therefore, it is very important to study the effects of diversification on bank’s return. In this paper, in order to investigate the economies of diversification of bank loans on bank's return criterion, the nonlinear cost function related to selected Iranian banks and quasi-diversification economies of bank loans in the form of four different scenarios - including bank focus On civil partnership loans, Mudaraba loans, Jualah loans and other bank loans- it has been studied during the period 2006-2017. Also, using the censored regression model (Tobit model), the impact of quasi-diversification economies of loans on the bank's return criterion has been evaluated. The results show that in different scenarios, quasi-diversification economies in bank loans have a different effect on the bank's rate of return. If banks focus on loans based on civil participation, Mudaraba and other loans, diversification will increase the return of the banks. On the other hand, if the banks focus on Jualah loans, diversifying bank loans will reduce return.
خلاصه ماشینی:
با توجه به نتايج متفاوتي که محققان متعدد در کشورهاي مختلف در مورد فوايد و هزينه هاي متنوع سازي به دست آورده اند، اين سوال مطرح ميشود که آيا با متنوع سازي فعاليت و تسهيلات ، در بانک ها و موسسات مالي ايران ، فوايد متنوع سازي بر هزينه هاي آن غلبه ميکند يا خير؟ به عبارت ديگر، متنوع سازي چه تاثيري بر بازدهي بانک ها دارد؟ به منظور پاسخگويي به سوالات و نيل به اهداف تحقيق ، در اين مطالعه در ابتدا به معرفي يک روش جديد براي اندازه گيري صرفه هاي شبه تنوع در تسهيلات بانکي 1 Edirisuriya et al.
(2015) 2 Isk&ar-Datta & McLaughlin 3 Drucker & Puri 4 Boot & Schmeits 5 Klein & Saidenberg 6 Amihud & Lev 7 Laeven & Levine 8 Deng & Elyasiani 9 Miller & Parkhe 10 Fauver et al.
به منظور تصريح مدل هزينه به گونه اي که هم بتوان رفتار يک بنگاه متمرکز (که برخي از ستانده هاي آن صفر است ) را بررسي کرد و هم مانع از تفکيک بين ستانده ها و قيمت 1 Berger, Hasan & Zhou 2 Boc-Cox transformation function 3 Lawrence, Pulley & Braunstein 4 Output 5 Input prices 6 Transformation parameters نهاده ها شد، محدوديت ٠=,٠=π را در نظر گرفته شده و فرم تبعي مرکب ١ به صورت رابطه (٤) به دست ميآيد: (به تصویر صفحه مراجعه شود) 2 فرم تبعي مرکب در ابتدا توسط پولي و برونستين ٣ (١٩٩٢) توسعه يافت و مطالعات متعددي جهت اندازه گيري صرفه هاي مقياس در حوزه بانکي از قبيل مطالعات پولي و هامفري (١٩٩٣)، مک کيلوپ ، گلس و موريکاوا٤ (١٩٩٦) و صرفه هاي مقياس در حوزه درآمدهاي بانکي همچون مطالعه برگر و افک ٥ (١٩٩٦) از فرم تبعي ترانسلوگ تعميم يافته استفاده کرده اند.