چکیده:
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی بهرهگیری از راهبردهای تکیهگاهسازی آموزشی و تعیین میزان اثربخشی آن بر یادگیری و انگیزه پیشرفت دانشآموزان با اختلال یادگیری ریاضی بود. روش: دراین پژوهش از روش نیمه آزمایشی و از نوع پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری شامل همه دانشآموزان پسر پایه پنجم دبستان با اختلال ریاضی در مراکز اختلال یادگیری خرمآباد در سال تحصیلی 96-97 بودند. بدین منظور از میان کلیه دانشآموزان مراکز اختلال یادگیری خرمآباد، 22 دانشآموز بهصورت در دسترس انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش (11 نفر برای هر گروه) گمارده شدند. بهمنظور جمعآوری دادهها از آزمون محقق ساخته یادگیری و پرسشنامه انگیزه پیشرفت هرمنس (1970) استفاده شد. در فرایند اجرا، گروه آزمایش به مدت 8 جلسه چهلوپنج دقیقهای تحت طرح درس مبتنی بر راهبردهای تکیهگاهسازی آموزش دیدند و گروه کنترل هیچ مداخلهای را دریافت نکرد. دادههای جمعآوریشده با نرمافزار SPSS-V22 و تحلیل کوواریانس تجزیهوتحلیل شد. یافتهها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که طرح درس مبتنی بر راهبردهای تکیهگاهسازی آموزشی بر یادگیری و انگیزه پیشرفت مؤثر است، به این صورت که منجر به افزایش یادگیری و انگیزه پیشرفت دانشآموزان دارای اختلال یادگیری ریاضی شده است
Purpose: The aim of this research was to study the utilization of instructional scaffolding strategies and determining ther effectiveness on learning and achievement motivation of students with mathematics learning disabilities.Method:In This study a pretest-post test quasi expenmental, including a used control group. Statistical universe in cludes all elementary fifth graders(boys) diagnosed With mathematics learning in academic year 96-97 and reforred to learning disabilities conter in khorramabad, receiving due interretions. Study sample consistes of 22 students with mathematics disabilities, elected through available sampling and randomy devided into control and experimental groups (n = 11 per group). in the section through learning teast structured by the researcher and also achievement motivation questionaire Hermence (1970) were used to collect data. In the process of implemention, the experimention group received 8 sessions training (45 minutes each), based on instructional scaffolding strategies, while control group not receive no intervention. The collected data was analyzed by using SPSS-V22 software and analysis of covariance.Result: The result Covariance analysis indicated that syllabus based on structional scaffolding strategies was effect on the learning and achievement motivation, in the way that Lead to increased learning and achievement motivation of students with mathematics learning disability (P
خلاصه ماشینی:
فصلنامه علمي تدريس پژوهي Journal of Research in Teaching سال هشتم – شماره اول – بهار ١٣٩٩ صفحات : ٢١٧-١٩٨ Vol 8, No 1, Spring 2020 بهره گيري از راهبردهاي تکيه گاه سازي آموزشي و تعيين ميزان اثربخشي آن بر يادگيري و انگيزه پيشرفت دانش آموزان با اختلال يادگيري رياضي 3 محبوبه عارفي ١*، ثريا خزائي ٢، آذر خزائي 2 M.
يافته ها: نتايج تحليل کوواريانس نشان داد که طرح درس مبتني بر راهبردهاي تکيه گاه سازي آموزشي بر يادگيري و انگيزه پيشرفت مؤثر است ، به اين صورت که منجر به افزايش يادگيري و انگيزه پيشرفت دانش آموزان داراي اختلال يادگيري رياضي شده است .
در موارد ديگر تکيه گاه سازي به سيستم پشتيبان (٢٠١٠ ,White) يا حمايت کننده ( ,Shibanova &Tsukerman, Obukhova, Ryabinina ٢٠١٧) ترجمه ميشود، به اين صورت که يک سيستم عملکردي بين کودک و بزرگ سال ايجاد ميشود و هر دو به طور تکراري و مشروط ضمن حل يک کار يادگيري خاص و رسيدن به هدف کليتر يادگيري ، باهم هماهنگ هستند(٢٠١٠ ,Van de Pol,Volman Beishuizen ;٢٠١٥ ,Wegerif, Bakker, Smit).
Frash &Smith, Butcher, Litvin (٢٠١٥)در تحقيقي که در ارتباط با رويکرد تکيه گاه سازي آموزشي در کلاس درس انجام داده اند به اين نتيجه رسيدند که ترکيب فرصت هاي يادگيري در دنياي واقعي از طريق رويکردهاي تدريس معتبر و موثق به دانش آموزان کمک مي کند تا بر روي دانش نظري اهداف عملي بنا سازند.