چکیده:
جهانی سازی، عامل مهم برای انتشار دی اکسیدکربن است و باعث می شود، کشورها از لحاظ اقتصادی، اجتماعی و سیاسی با یکدیگر در تعامل باشند و تعامل بین کشورهای مختلف به ناچار انتشار CO2 را تحتتأثیر قرار خواهد داد. هدف مطالعه حاضر، بررسی اثرات پویای جهانی شدن و مصرف انرژی بر تخریب محیط زیست ایران است. بنابراین، بررسی می شود که در بین متغیرهای جهانی سازی، مصرف انرژی و رشد اقتصادی، کدامیک در فرایند تخریب محیط زیست، تأثیرگذارتر است. جهت بررسی موضوع، از داده های سری زمانی طی دوره 1395 - 1357 و آزمون هم انباشتگی مکی و برای برآوردهای بلند مدت پویا، از مدل های FMOLS و CCR استفاده می شود. نتایج، نشان می دهد که جهانی شدن، بدون توجه به کاهش یا افزایش رشد اقتصادی، باعث افزایش تخریب محیط زیست می شود؛ و اثر مقیاس، در ایران، غالب است.
Globalization is a driving force in emitting carbon dioxide (CO2), which causes countries to interact with each other economically, socially and politically. The interaction between countries will inevitably affect CO2 emissions. The aim of this study is to investigate the dynamic effects of globalization and energy consumption on environmental degradation in Iran. Therefore, it examines which variable (globalization, energy consumption or economic growth) is more effective in the process of environmental degradation. The Fully Modified Least Squares (FMOLS) and Charnes, Cooper and Rhodes (CCR) models are applied to investigate the subject over the period 1978-2016. In addition, Maki co-integration test is used to check the long-term dynamic relationships. The results show that globalization increases environmental degradation regardless of the decrease or increase in economic growth. This indicates that the scale effect of is dominant in Iran.
خلاصه ماشینی:
فصلنامه پژوهشهای اقتصادی (رشد و توسعه پایدار) ـ سال بیست و یکم ـ شماره دوم ـ تابستان ١٤٠٠ ـ صفحات ٨٢-٥٩ جهانی سازی، مصرف انرژی و تخریب محیط زیست در ایران : شواهد تجربی از آزمون هم انباشتگی مکی 1 باقر درویشی 2 علی مریدیان پیردوستی 3 معصومه مطلبی 4 فاطمه هواس بیگی تاریخ دریافت : ١٣٩٩/٦/١ تاریخ پذیرش : ١٣٩٩/٩/١٥ چکیده جهانیسازی، عامل مهم برای انتشار دیاکسیدکربن است و باعث میشود، کشورها از لحاظ اقتصادی، اجتماعی و سیاسی با یکدیگر در تعامل باشند و تعامل بین کشورهای مختلف به ناچار انتشار CO٢ را تحت تأثیر قرار خواهد داد.
نتایج ، نشان میدهد که جهانی شدن ، بدون توجه به کاهش یا افزایش رشد اقتصادی، باعث افزایش تخریب محیط زیست میشود؛ و اثر مقیاس ، در ایران ، غالب است .
تمرکز این مطالعه ، به ترکیب مصرف انرژی و شاخص جهانیشدن (از جنبه های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی جهانی شدن )، برای بررسی عملکرد آلاینده ها و در نتیجه ، تعیین فرضیه EKC در ایران است .
همچنین ، با استفاده از روش های نوین اقتصادسنجی که قادر به شناسایی چندین شکست ساختار ناشناخته است ، بررسی میشود که در بین متغیرهای جهانیشدن ، مصرف انرژی و رشد اقتصادی، کدامیک دارای حرکت رو به بالا یا رو به پایین بر روی منحنی EKC در ایران است .
در این مطالعه ، تلاش شده با استفاده از روش داده های تلفیقی (پانل )، اثر رشد اقتصادی بر آلودگی هوا در قالب فرضیه منحنی زیست محیطی کوزنتس برای ٦٧ کشور با گروه های درآمدی متفاوت (شامل ایران ) مورد آزمون قرار گیرد.