چکیده:
یکی از شرایط مهم مسئولیت مدنی آموزگار» در حین آموزش و تربیت» احراز رابطة انتساب بین خسارت و
آموزش است. زیرا آموزگار مسئول همه خسارت وارده بر دانش آموز نیست. تنها خساراتی در این قلمرو
می گنجد که با مساله آموزش دانش آموز ارتباط داشته باشد. اما مشکلی که در سیستم نظام های حقوقی
ایران و فرانسه برای اثبات مسئولیت آموزگار وجود دارد دشواری بررسی این امر است که ثابت گردد که
فعل زیان بار در زمانی رخ داده» که دانش آموز تحت مراقبت و مواظبت وی بوده است. خواه دانش آموزء
فاعل این فعل زیانبار باشد یا این که شخص دیگری آن فعل را انجام داده و به دانش آموز خسارت وارد
شده باشد. در این راستا در اثبات مسئولیت آموزگان در حقوق ایران در شرایط و اوضاع و احوال خاص و
در مواردی که امارهای بر تقصیر وی وجود دارد» می توان بر زیان دیده در اثبات تقصیر بر اساس تئوری
تقصیر بر وی سخت گیری نمود اما در حقوق فرانسه طبق رویه قضایی دیگر نظریه ی فرض تقصیر درمورد
آموزگاران کارایی نداشته و زیان دیده باید طبق قواعد مسئولیت مدنی یعنی مطابق ماده ی ۱۳۸۳و ۱۳۸۲
قانون مدنی فرانسه تقصیر آموزگار را به اثبات برسانند.
خلاصه ماشینی:
با توجه به قانون موضوعه ايران براي تحقق مسئوليت آموزگاران اثبات تقصير لازم است ، و بايد اوضاع و احوالي که در آن اوضاع و احوال ، فعل زيان بار رخ داده است ، مورد بررسي قرار گيرد و در ارزيابي تقصير آموزگاران بايد به وضعيت جسماني دانش آموز نيز در نظر داشت بديهي است زماني که آموزگار به نحو تسبيب سبب ورود خسارت شود، مسئوليت وي منوط به اثبات تقصير اوست و در صورت احراز مسئوليت مدني ناشي از فعل شخصي آموزگار است که درحقوق ايران طبق قواعد عمومي مسئوليت مدني بوده و مشمول مواد ٣٢٨و ٣٣١ قانون مدني و ماده ي ١ قانون مسئوليت مدني است و در حقوق فرانسه نيز تابع قواعد عمومي و مشمول مواد ١٣٨٢ و ١٣٨٣ قانون مدني فرانسه است که همچنين در حقوق فرانسه طبق بند ٣٤٢ دوره جديد، سال ششم ، شماره پانزدهم ، بهار ١٤٠٠ مطالعه اي بر مسئوليت مدني آموزگاران نظام تعليم و تربيت در برابر دانش آموزان در حقوق ايران و فرانسه ٦ ماده ي ١٣٨٤ نيز قانون مدني فرانسه آموزگاران در مدت زماني که دانش آموزانشان تحت نظارت و کنترل آنها مي باشند، مسئول افعال زيان بار دانش آموزان هستند.
(باديني ، ١٣٨٤، ٣٣٣) ٣٤٦ دوره جديد، سال ششم ، شماره پانزدهم ، بهار ١٤٠٠ مطالعه اي بر مسئوليت مدني آموزگاران نظام تعليم و تربيت در برابر دانش آموزان در حقوق ايران و فرانسه به عبارتي در اينجا نيز ممکن است استدلال شود که هرگاه دانش آموز، صغير مميز باشد، خود مباشر بود و آموزگار گرچه سبب است ، اما با توجه به عدم اقوا بودن ، فقط خود مباشر يعني دانش آموز ضامن است نه آموزگار و در نتيجه اگر خود دانش آموز فقط مسئول باشد، رجوع زيان ديده به آموزگار منتفي است .