در عصر جهانی شدن و پیشرفت روز افزون تکنولوژی، سرمایه انسانی به عنوان مهمترین سرمایه سازمانها و تنها عامل کسب مزیت رقابتی پایدار به شمار میرود و نه تنها منابع مالی و تکنولوژیک تنها مزیت سازمانها به حساب نمیاید بلکه در اختیار داشتن افرادی مستعد و توانمند است که میتواند فقدان و یا نقص سایر منابع را جبران کند. با توجه به فضای شدید رقابتی کسب و کار، جذب نیروی انسانی توانمند یکی از مهمترین عوامل کسب و کار و حفظ مزیت رقابتی در سازمانها به شمار میرود، به صورتی که افراد مستعد میتوانند ارزشهای بسیار زیادی را برای سازمان به ارمغان اورده و باعث رشد و شکوفایی سازمان گردند (سویم، 2009؛ استوارت و براون، 2019). علاوه براین، به دلیل رقابت شدید و کمبود کارکنان با توانایی و مهارت بالا، یافتن و جذب کارکنان بااستعداد یکی از اولویتهای اصلی سازمانهای امروزی است (فلگلی، 2006).
جذب نیروی انسانی مستلزم تدوین و پیادهسازی استراتژیهای مناسب جذب است که از طریق ان کمبود نیروهای مستعد برای پر کردن پستها و مشاغل کلیدی و استراتژیک جبران شود. توصیه میشود که سازمانها روشهای سنتی جذب را کنار گذاشته و استراتژیهای خلاق جذب را بکار گیرند تا بتوانند برترینها را جذب نمایند. روشهاس سنتی جذب مانند اگهی و فراخوان در مورد استعدادها و نیروهای برتر چندان موثر نیست زیرا چنین نیروهایی را باید شکار کرد (شانکر، 2019). معمولا نیروهای برتر به دلیل توانمندیها و مهارتهای بالایی که دارند از موقعیتهای شغلی مختلف و متعددی برخوردارند لذا شناسایی انها بسیار اهمیت دارد. استراتژیهای مورد توصیه شامل سایتها و شبکههای فعال در این حوزه و طرحهای معرفی همکاران میباشد. معرفی همکاران از این جهت اهمیت دارد که افراد فعلی سازمان نیروهای مناسب برای مشاغل خالی را بهتر میشناسند و تلاش میکنند همواره بهترین و برترین افراد را معرفی نمایند به این دلیل که اعتبارشان خدشهدار نشود (فیلیپس و راپر، 2009).