چکیده:
این مقاله با عنوان: « انقلاب اسلامی ایران و الگوی اسلامی پیشرفت»، با روش اسنادی و تحلیل و توصیف، الگوهای اسلامی پیشرفت را بررسی و اثبات کرده استکه الگوی اسلامی پیشرفت در مقایسه با الگوی اومانیستی، ارزشهایی را در نظر داردکه سبب رشد میشود؛ بدون اینکه انسان را از خدا و معنویت دور و از امکانات مادی محروم سازدکه خداوند در اختیار او قرار داده است. الگوی اسلامی پیشرفت به نیاز واقعی انسانکه برخاسته از ساحت مادی و معنوی اوست، پاسخ میدهد و انسان را به سمتی پیش میبردکه طغیان در برابر خالق و سوء استفاده از او با بهره جُستن از شعارهای زیبا اتفاق نمیافتد؛ درحالیکه پیشرفت با الگوی اومانیستی و مادی، سودمحور است و ممکن است انسان را در برابر خدا به طغیان و سرکشی و در برابر انسان به سوء استفاده وادارد تا منافع او تأمین گردد. در الگوی اسلامی پیشرفت، محور خداوند است و انسان پیشرفته، انسانِ خدایی میشود. در الگوی مادی پیشرفت، انسانخدایی، نمود دارد و انسان خود را قدرتمندتر میبیند و معنویت رنگ میبازد. در الگوی اسلامی پیشرفت کمالگرایی، عزتمندی و حیات طیبه مطرح و طاغوت نفی میشود و عبودیت و پرستش و معرفت در آن اصل است و سعادت دنیا و آخرت تأمین میگردد، هدف وسیله را توجیه نمیکند و باید تقدس در هدف و ابزار وجود داشته باشد. انقلاب اسلامی نیز با این الگو در مسیر پیشرفت ادامه میدهد و اصل شکلگیری انقلاب اسلامی نیز برخاسته از همین هدف بوده است.
خلاصه ماشینی:
com مقدمه امروزه که به برکت انقلاب اسلامي ايران و بيداري اسلامي ، موج اسلام خواهي در جهان رو به گسترش نهاده است ، يکي از مهم ترين چيزها براي پيشرفت اسلامي تبيين الگوي اسلامي پيشرفت است ، زيرا بدون آن پيشرفت از مسير خويش خارج گشته و به سمت دور شدن از اهداف پيامبران به پيش خواهد رفت ، براي اينکه مشخص شود، پيشرفت اسلامي با چه الگو و مباني بايد ادامه يابد، در اين نوشتار برخي از الگوها و مباني استفاده شده از قرآن و حديث و سخنان امام و رهبري بررسي گرديده است .
در ذيل اين بخش مباحثي مانند الگوي تربيت انسان خدايي در پيشرفت ، الگوي اسلامي نفي طاغوت ، الگوي کمال گرايي در پيشرفت ، اصل عبوديت ، معرفت و شناخت خداوند، الگوي اقتدار و عزت ، الگوي رسيدن به حيات طيبه بحث شده است .
براساس الگوي اسلامي هدف از پيشرفت ،گسترش عبادت خدا در روي زمين است ، در فرهنگ مقدس اسلام و قرآن ، غايت هستي و غايت همۀ کارها رسيدن به کمال نهايي و خدايي شدن است ؛ چنانکه فلسفه آفرينش انسان و اجنه در قرآن عبادت به حساب آمده است ، خداوند ميفرمايد: « و ما خلقت الجن و الإنس إلا ليعبدون » (ذاريات (٥١)، آيه ٥٦)؛ و جن و انس را نيافريدم جز براي آنکه مرا بپرستند.