چکیده:
مدیریت در زندگي بشری جایگاهي ویژه دارد. اصولاً بشر به مدد مدیریت به دنبال استفادهی مطلوب از امكانات و منابع عالم هستي است . نوع
نگاه و نگرش انسان به عالم هستي ، روش و نوع مدیریت او را مشخص ميکند . با فروپاشي جهان کمونیستي در اواخر قرن بیستم ، امروزه مدیریت
غربي به عنوان نگرش غالب در جهان شناخته مي شود و تقریباً تمامي عرصه ها را تحت تاثیر خود قرار داده است . در این نوع نگرش ، رسیدن
به حداکثر سود ملاک عمل مي باشد . مدلهایي که برای پیاده سازی این نگرش ارائه شده علیرغم موفقیت های موضعي و موقت ، در بسیاری از
موارد با چالش های بزرگي مواجه شده اند که جهت رفع آنها طي یک قرن گذشته تغییرات زیادی در علم مدیریت پدید آمده است . چالش های
مدلهای مدیریتي در جوامع اسلامي بیش از جوامع دیگر مي باشد که تا کنون اقدامات کمتری در جهت رفع آنها انجام شده است . این مقاله
نتیجه پژوهشي 51 ساله است که در آن سعي شده با بررسي چالش های مدیریتي موجود در جامعه اسلامي کشورمان نسبت به
شناخت دلایل ریشه ای این چالش ها و پیدا کردن راه حل های منطبق با فرهنگ و اعتقادات حاکم بر این جوامع اقدام شود و با
نگاهي نو به این مباحث و با بهره گیری از متون اسلامي همچون قرآن کریم و احادیث و سخنان بزرگان نسبت به ارائه تعاریف و
راهكارهای جدید جهت کاهش این چالش ها اقدام نموده و با استفاده از نمونه های تحقیق کتابخانه ای و پیاده سازی آن در جامعه
هدف نسبت به ارزیابي یافته های خود اقدام نماید . این پژوهش نشان داد که یكي از مهمترین فرضیه های کلیه مدلهای غربي ،
حذف بینش های اعتقادی در آن مي باشد در حالي که اساسي ترین عاملي که بر تصمیمات فرد اثر مي گذارد باورهای وی و سپس
شرایط محیطي خاص مساله و موضوع مورد بحث مي باشد . همچنین لزوم به حساب آوردن نظام جاری خلقت و بكارگیری بعضي
اصول و قواعد آن بر اساس منابع اسلامي در راه تدوین مدلهای جدید و تغییر هدف غایي از رسیدن به حداکثر سود مادی ( در مدلهای
غربي ) به ارتقای انساني تا سرحد رسیدن به خداوند متعال ( کمال مطلق) به عنوان راه حل رفع این چالشها مورد تاکید قرار گرفت.
در این پژوهش تلاش شده نشان داده شود که مي توان با طرح مدلي جدید همخوان با فرهنگ جامعه اسلامي ایران ، علاوه بر
استفاده بهینه از منابع جهت ارتقای بهره وری و رسیدن به اهداف سازمان و جامعه ، بسیاری از نقاط ضعف مدلهای مدیریتي موجود
را رفع و حداکثر همراستایي و هارموني را بین اهداف سازمانها و جامعه بوجود آورد .