چکیده:
بررسی رابطه مغز و فراگیری زبان، همواره مورد علاقه پژوهشگران علوم مختلف بوده است. این امر شاید برخاسته از ویژگی چند بعدی زبان باشد که سایر فعّالیّتهای بشری را تحت تاثیر خود قرار میدهد. یکی از مسائلی که از دیرباز مطرح بوده است، پرداختن به چگونگی توانایی مغز در فراگیری زبان و نیز چگونگی تاثیر فراگیری زبان بر مغز است. در این جستار ابتدا به دیدگاه کلاسیک مغز مبنی بر مفهوم تغییرناپذیری مغز پس از گذر از مرحله حسّاس و یا مرحله تعیینکننده، اشاره میگردد و سپس دیدگاه مخالف این نظر یعنی دیدگاه دانلد هب که به انعطافپذیری همیشگی مغز تاکید دارد، بررسی میشود و توضیح داده میشود. در ادامه، با ذکر پژوهشهای انجامشده با استفاده از فنّآوری تصویربرداری مغزی در حیطه فراگیری زبان دوم، قابلیّت انعطافپذیری مغز، مورد بررسی قرار میگیرد و در این راستا به این سوال پرداخته میشود که آیا مغز پس از گذر از مرحله حسّاس، دیگر هیچ تغییری پیدا نمیکند یا اینکه انعطافپذیری مغز در تمام طول عمر ادامه پیدا خواهد کرد و یادگیری زبان در آن چه تاثیری دارد؟ نتایج بیانگر آن است که انعطافپذیری مغز در یادگیری زبانی و غیر زبانی وابسته به سن نیست و مغز در هر سنّی این قابلیّت را دارد که تا حدّی خودش را بازسازی کند. در نتیجه این نگاه، فرض دیدگاه کلاسیک درباره مغز مبنی بر وجود دوره تعیینکننده در انعطافپذیری مغز مورد تردید قرار میگیرد.
The study of the relationship between the brain and language learning has always been of interest to researchers in various sciences. This may be due to the multidimensional nature of language that influences other human activities. One of the issues that has been raised for a long time is how the brain can learn a language and what is the effect of language learning on the brain. In this study, we first refer to the classical view of the brain based on the concept of the immutability of the brain after passing through the sensitive and/or critical stage, and then the opposite view, Donald Hebb's view, which emphasizes the constant plasticity of the brain. In addition, by citing research using brain imaging technology in the field of second language learning, the idea that the brain does not change much after the sensitive period is challenged and the plasticity of the brain is emphasized. In this regard, the question is whether the brain does not change after passing through the sensitive period or whether the brain plasticity will continue throughout life and what is the role of language in this? The results indicate that the flexibility of the brain in language and non-linguistic learning does not depend on age, and the brain at any age has the ability to regenerate itself to some extent. As a result, the assumption of the classical view of the brain that there is a defining period in the flexibility of the brain is questioned.
خلاصه ماشینی:
در ادامه ، با ذکر پژوهش هاي انجام شده با استفاده از فنّ آوري تصويربرداري مغزي در حيطه فراگيري زبان دوم ، قابل ت انعطاف پذيري مغز، مورد بررسي قرار ميگيرد و در اين راستا به اين سوال پرداخته ميشود که آيا مغز پس از گذر از مرحله حسّ اس ، ديگر هيچ تغييري پيدا نميکند يا اين که انعطاف پذيري مغز در تمام طول عمر ادامه پيدا خواهد کرد و يادگيري زبان در آن چه تاثيري دارد؟ نتايج بيانگر آن است که انعطاف پذيري مغز در يادگيري زباني و غير زباني وابسته به سن نيست و مغز در هر سّ ني اين قابلّ يت را دارد که تا حدّ ي خودش را بازسازي کند.
سوالي که ممکن است پيش از هر چيز در اين زمينه مطرح ميشود اين است که اهميّت انعطاف پذيري مغز در چيست و چرا براي بررسي اين اهمّ يّ ت به يادگيري زبان پرداخته ميشود؟ نگرش سنّ تي و قديمي | 227 به مغز که از آن به نگاه بدبينانه به مغز نيز ياد ميشود، بر اين باور است که در رشد و تغيير و تحوّ ل مغز دوره تعيين کننده اي وجود دارد که اگر در آن زمان ، فراگيري فعّ اليّ ت هاي مختلف شناختي صورت نپذيرد، پس از گذشت آن دوران ديگر هرگز فراگيرياي اّ تفاق نخواهد افتاد.