چکیده:
قتل عمد جدیترین جرم علیه تمامیت جسمانی اشخاص است که متاسفانه در گستره تاریخ همزاد و قرین بشر بوده است و به نظر میرسد که در تداوم حیات این جهانی سایهوار در تعقیب بشریت خواهد بود. طرق اثباتی این جرم مطابق ماده 231 قانون مجازات اسلامی عبارتند از: اقرار، شهادت، قسامه و علم قاضی. در تمام نظامهای حقوقی، اقرار از حیث توان اثباتی در میان ادله، نقش تعیینکنندهای دارد و از آن با تعابیر خاصی نظیر ملکه دلائل، سید البینات و دلیل دلیلها، یاد میکنند. شارع مقدس بهمنظور حفظ حقوق اشخاص و انتظام امور در دادرسیهای قضایی اعم از حقوقی و کیفری و تحقق دادرسی عادلانه قاعده اقرار را وضع نموده است. از احکام ضروری اسلام این است که وقتی شخص بر ضرر خود اقرار به امری نمود، اقرارش نافذ است و آنچه را که به آن اقرار کرده، عهدهدار آن خواهد بود. در فقه اسلامی و همچنین بهتبع آن در حقوق جزا بیان شده، در هریک از این موارد اقرار شخص نسبت به غیر و یا نسبت به گناهی که مرتکب شده، با دربرداشتن تمام شرایط دارای ارزش اثباتی است؛ که در کلام معصومین و اهل سنت و مفاد حقوقی بهتفصیل به آن اشاره شده است. این نوشتار به بررسی مسئلهی اقرار در قتل از منزله فقه امامیه و اهل سنت پرداخته است.
The murder is deliberately the most serious crime against the physical integrity of individuals, which,
unfortunately, has been in the history of human life, and it seems that the continuation of this world's life will be
a shadow of human pursuit. Proofs of this crime, in accordance with Article 231 of the Islamic Penal Code, are:
confession, martyrdom, qasama and qazi science. In all legal systems, confession has a determinant role in terms
of probative power among the arguments, and it is interpreted in a special way, such as the queen Reasons,
Sayyid al-Binat and the reasons for the reasons they are learning. In order to protect the rights of individuals and
the administration of justice in legal proceedings, including legal proceedings and the establishment of a fair
trial, the Holy Law has established the principle of confession. The essential precepts of Islam is that when a
person makes a confession to his own loss, his confession is penetrating and he will assume what he has
confessed. In Islamic jurisprudence, as well as in consequence, in criminal law, in one of these cases, the
confession of the individual towards the non-viniferous nature of the sin committed by taking all the conditions
has a positive value. In the words of the infallible Sunni and the legal provisions in detail, The paper deals with
the issue of confession in murder as the Imams and Sunni jurisprudence.
خلاصه ماشینی:
قانون مدنى ايران در مادۀ 1262 بلوغ را شرط اقراركننده دانسته است، ولى با توجه به اينكه در مورد صغير مميز تملك بلاعوض، همچون قبول صلح يا هبۀ مجانى را نافذ مىداند (مادۀ 1212)، اقرار صغير مميز نيز در اين گونه موارد از نظر قانون مدنى نافذ مىباشد، زيرا اقرار صغير مميز با توجه به قاعدۀ فوق در امرى صورت گرفته كه اقراركننده خود مىتواند آن را انجام دهد، مثلا اگر ولىّ يا قيّم بر كسى اقامۀ دعوى كند و از او مالى را مطالبه كند مبنى بر اين ادعا كه خوانده آن مال را به مولّى عليه او صلح يا هبه كرده است و خوانده در مقابل، اقرار كتبى مولّى عليه را به عدم قبول هبه ارائه دهد، اقرار او نافذ مىباشد (امامى، 1366ش، ج 6، ص 31).
ج) در تصرف مقرّ بودن مقرّ به بايد در تصرف اقراركننده باشد، زيرا اگر كسى نسبت به مالى كه در دست زيد است اقرار كند كه ملك عمرو مىباشد، يا دعوى (ادعا) و يا شهادت (بينه) است و هر كدام باشد صحيح نيست.
اقرار در قتل از منزله فقه امامیه و اهل سنت اقرار به قتل، بهترين و در عين حال سادهترين راه اثبات قتل است، زيرا با توجه به مجازات سنگين قتل عمد، اقرار به آن، مطمئنترين راهى است که مىتواند قتل را ثابت کند، اگرچه اقرار نيز يک اماره نسبى است و احتمال خلاف واقع بودن آن وجود دارد، ولى وجود چنين احتمالى مانع از بهکارگيرى اين اماره براى اثبات دعاوى نيست و در همه نظامهای دادرسى اين دليل پذيرفته شده است.