چکیده:
سخن به باری اندیشه و زبان، به مرحلۀ ظهور میرسد. خلق اندیشههای زیباشناسانه و
ماندگار محصول فکر درست و بیان سنجیده هنرمند است که به نیروی اندیشه و با نگارش
صحیح به قلم در می آید. قضاوت و دادرسی یکی از نشانههای تمدن بشری است و در تمدن
اسلامی نیز از دارای جایگاه ویژهای است. قلم و بیان از مهمترین ابزار کار قاضی است که در
قالب نوشتههای منثور به عنوان احکام قضایی تجلی پیدا می کند. هدف از انشای رای تفهیم و
انتقال پیام به صورت مستقیم به اصحاب دعواست. رعایت نکردن امور درستنویسی و املای
صحیح کلمات در امور قضایی، علاوه بر این که ممکن است موجب کممایگی و کاستی
موضوع حکم شود؛ سبب اطالة دادرسی و اتلاف وقت میشود. مهمترین یافتة این پژوهش،
بی توجهی به علائم سجاوندی در زمان صدور رای است که با ۴۶/۱۵ درصد بیشترین اشکال
آیین نگارشی آرای دادگاهها را نشانمیدهد. در این پژوهش از روش نقد عملی با رویکرد
نقد حکمی یا مبتنی بر شواهد استفاده شدهاست.
خلاصه ماشینی:
متاسـفانه در ايـن رأي واژه هاي بسياري هستند که استفاده از آن ها صحيح نيست که به اين شرح ذکر ميگردند: ١- خطاهاي فاحش و متعدد در صدور متن رأي مانند: واژة پايان به جاي پايانکـار (سـطر ١٨ صفحه ٣)، مرتبط به جاي مربوط (سطر ١٩ صفحه ٣)، مي بايست به جاي بايد (سطر ١ صفحه ٣)، کل به جاي کلي (سطر ١٢ صفحه ٣)، اجراء به جاي اجرا (سطر ٩ صفحه ٥)، باالمناصفه به جـاي بالمناصفه (سطر ٣ صفحه ٤)، نقل به جاي تخلف (سطر ٤ صفحه ٤)، نظريه به جاي نظر (سـطر١٧ صفحه ٤)، حکم بر به جاي حکم به (سطر٤ صفحه ٥)، تقديم به جاي تقويم (سـطر٧ و ٨ صـفحه ٥)، طبق تعرفه به جاي برطبق تعرفه (سطر ٨ صفح ٥)؛ البته ممکن اسـت بعضـي از ايـن اشـتباه هـا ناشي از خطاهاي ماشين نويس در هنگام تايپ رأي باشد؛ اما اين موضـوع (در صـورت درسـتي) چيزي از خطاي قاضي صادرکنندة رأي نمـيکاهـد؛ زيـرا در هنگـام امضـاي نسـخۀ تـايپي رأي، قاضي مکلف به دقت در رأي و بازخواني آن بوده و از همه مهم تر اين که رأيي که به مرحله اجرا در ميآيد همين نسخه تايپي است .
لغزش هايي که در اين رأي ديده ميشود عبارت اند از: وجوه دريافتي (سطر ٤ صفحه ١): بايد عبارت وجه پرداختي يا وجه پرداخت شده به کار رود؛ زيـرا خواهـان وجهـي را کـه بـه خوانده پرداخت کرده مطالبه ميکند، بنابراين عبارت وجوه دريافتي نادرست است .