چکیده:
اسلام در اندونزی از طریق تجار مسلمان ایرانی، عربی و هندی در طی سفرهای تجاری نفوذ کرده است. در ادامه به دنبال فشار خلفای عباسی بسیاری از شیعیان بخصوص فرزندان ائمه به مناطق دوردست بخصوص جنوب شرقی آسیا مهاجرت نمودهاند که در مراحل گوناگون حضورشان به دلیل مقاومت در برابر استعمارگران با انواع شکنجهها مواجهه میشدند. بعد از انجام یکسری مبارزات مردمی و اسلامی و استقلال اندونزی از ژاپن شاهد شکلگیری حکومتهای اسلامی ضد استعمار هستیم ولی در کل اسلام در اندونزی متاثر از اندیشههای مذاهب قدیمی همچون بودایی هندو و آنیمستی در این کشور میباشد که به عنوان اسلامی معتدل در تلاش برای هماهنگی میان انسانهاست.
خلاصه ماشینی:
عليرغم اينكه اندونزي بيشترين جمعيت مسلمان را در جهان دارا ميباشد اما قانون اساسي اين كشور و سيستم قانوني آن از شريعت اسلامي نشأت نگرفته است و دولت فارغ التحصیل دکترای جامعه شناسی سیاسی دانشگاه اصفهان فارغ التحصیل کارشناسی ارشد تاریخ از دانشگاه اصفهان اندونزي از ديرباز با پيروي از اصول (پانجاسيلا) كه صرفا" اعتقاد به وحدانيت را ملاك مذهبي شمردن افراد ميداند، نوعي سكولاريزم مخصوص به خود را دنبال كرده و از مداخله مذهب در سياست بشدت پرهيز ميكند دولتمردان اندونزي بر اساس خطمشيهاي تعيين شده، سياست تثبيت و تقويت روحيه تسامح و تساهل مذهبي و اتحاد و يكپارچگي و توتزن ميان پيروان مذاهب مختلف در اين كشور را پيش گرفته و تنها از وجهة اخلاقي و اجتماعي دين به عنوان پشتوانه ترقي و توسعه جامعه اندونزي حمايت ميكنند.
در دوره خلفاي عباسي زماني كه حاكمان ستمگر آل عباس بر خاندان اهل بين (ع) و شيعيان آنان انواع مظالم غير انساني را روا ميداشته و عرصه را بر آنان تنگ كرده بودند، تعدادي از سادات شيعي امامي كه منتسب به خاندان اهل بيت طهارت (ع) بودند به قصد مهاجرت از حجاز و سپس بغداد راهي شبه قارة هند و از آنجا عازم جنوب شرقي آسيا شدند كه در ميان آنها برخي از نوادگان احمد بن عيساي مهاجر جهت دعوت مردم به اسلام اقدام به مهاجرت به بلاد مختلف اين منطقه كردند.