چکیده:
در سالهایی که فضای مجازی در زندگی نفوذ پیدا نکرده بود، هنر خود را با حضور مردم معنی میکرد. اثر هنری زمانی شناخته میشد که توسط مردم و در مکانهای خاص تفسیر و تاویل میشد، اگر روزی به دلیل یک اتفاق ناخوشایند چون شیوع بیماریهای واگیردار تمام فعالیتهای هنری ممنوع و به زمانی نامعلوم موکول میشد، هنرمند وظیفهی خود را فراموش و هنر در پستویی نهان میشد. جهان با فضای مجازی شکل دیگری به خود گرفت، طوری که در روزگار کرونایی هنرهای متفاوتی خلق شد. این مقاله با رویکردی توصیفی، تطبیقی شکل گرفته است و فرض دارد به مسیرهای جدیدی بپردازد که باعث ایجاد آثارهنری با حس زیبایی شناسانه در روزگار کرونا شده است. مسیرهایی که به کمک فضای مجازی توانسته است اتفاقات مثال زدنی را خلق کند که منجر به نامیدن جهانی جدید برای هنرمند و هنر شود.
خلاصه ماشینی:
از این نظر میتواند مفید باشد که هر انسانی در روزهایی که مجبور به خانه نشینی و دور بودن از اجتماع بود، هر انسانی که در خانهی خود در گوشهی از جهان فقط از طریق رسانهها اخبار و احوالات جهان را دنبال میکرد، به واسطه همین شبکههای اجتماعی میتوانست بیننده کنسرتهای آنلاین از بهترین هنرمندان جهان باشد، میتوانست با بزرگان سینما همچون ژان لوک گدار و مارتین اسکورسیزی از طریق فضای لایو اینستاگرام همراه و حتی همکلام شود، میتوانست آثار سینمایی کشور خود را به صورت آنلاین ببیند و در عین حال از فضای ویروس کرونا هم دور باشد، میتوانست با فرهنگها و هنرهای مختلف جهان بیشتر آشنا و هنرمندان مطرح بیشتری را بشناسد و هزاران دلیل برای مفید بودن این اتفاق و میتوان نگاهی منفی هم داشت یا حتی ضررهای فضای مجازی به خصوص در روزهای آلوده به ویروس کرونا را شمرد که به واسطهی در دسترس بودن همگانی اتفاقهای هنری، هر کسی بدون اطلاع، آگاهی، سواد و یا تجربهی کاری در آن زمینهی هنری به خودش اجازه میداد که راجع به خوب بودن یا بد بودن اثر اظهار نظر کند و نظرات و سلایق غیر علمی خود را بیان کند، البته که از حق نگذریم گاهی این نظرات بسیار درست هم بودند یا یکی از دیگر از نقاط منفی را میتوان به خود هنرمندان هم اطلاق کرد که به دلیل سهل الوصول بودن فضای مجازی و نیاز نداشتن به طی کردن مراحل مجوز، چاپ، انتشار و کارهای مرسوم اداری برای دیدن شدن یا به نمایش درآمدن یک اثر هنری، گاهی هنرمند بدون فکر کردن، ایده داشتن و یا توجه کردن به سلیقهی مخاطب صرفا به دلیل آسان بودن مسیر با سرعت کارهای خود را منتشر و در معرض عموم قرار میداد.