چکیده:
این مقاله با بررسی گفتمان مدیریت دولتی، به تحلیل عملکرد دولتهای پنجم تا دوازدهم با محوریت بخش اقتصادی ایران از بعد کیفی میپردازد. روش پژوهش، استفاده از مدل تحلیل گفتمان انتقادی فرکلاف است. جامعه اطلاعات پژوهش را سخنرانیهای روسای جمهور در چهار دوره حاکمیت کارگزاران، اصلاح طلبان، آبادگران، تدبیر و امید بر قوه مجریه بوده است. 25 متن طی سالهای 1368 تا پایان 1399، بر مبنای روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شد. نتایج نشان میدهد دولتهای سازندگی با گفتمان ملت گرایی، اصلاح طلبان با گفتمان قانون گرایی و تدبیر و امید با گفتمان شهروندگرایی، موضوعات «کوچک کردن دولت، تک نرخی کردن ارز، مهار نقدینگی در جامعه، کاهش وابستگی به نفت، جذب سرمایه گذاری خارجی، کاهش واردات، رقابتی کردن اقتصاد، و افزایش رشد اقتصادی» را مطرح کردند. دولت آبادگران با نوع گفتمان اصولگرایی با پایه ایدئولوژیکی، اقشار آسیب پذیر را هدف قرار داد و واژههایی همچون «هدفمندسازی یارانهها، تزریق پول به جامعه و آوردن پول سر سفرههای مردم» مطرح شد.
This paper is the qualitative analysis of comments presidents about economic issues to explore the discourse of public administration of governments of the fifth to twelfth. Method research is based on the Fairclough's critical discourse analysis. The research statistical population is the president's comments in the economic sector in the four periods of the sazandegi, eslah_talaban, abadgaran, and tadbir_o_omid. 25 texts were selected over the years 1368 to 1399, as samples that based on saturation purposeful sampling method. The results of the research in the sazandegi governments with the nationalist discourse, the eslah_talaban with the legalist discourse and tadbir_o_omid with the citizenship discourse show that the issues of of government’s "downsizing the government, devaluing the currency, controlling liquidity in society, reducing dependence on oil, attracting foreign investment, reducing imports, making the economy more competitive, and increasing economic growth" have been extremist. In the abadgaran government, the type of discourse is fundamentalist, a discourse that was given a targeted the poor.
خلاصه ماشینی:
از اينرو، در اين مقاله تلاش ميشود تا با رويکرد تحليل گفتمان انتقادي در سطح گزاره هاي زباني، ويژگيهاي گفتماني مديريت دولتي ايران در بخش اقتصادي که شامل عبارت هاي دگرسان ، شمول معنايي، تضاد معنايي، مجهول سازي، وجهيت رابطه اي و وجهيت بياني است را شناسايي و احصا نمائيم .
روش پژوهش ، تحليل گفتمان انتقادي فرکلاف بوده و نتايج پژوهش نشان مي دهد که به رغم استعمال زياد مديران دولتي از مفاهيم و متغيرهاي پارادايم هاي نوين مديريت ، اين کاربرد، جنبه صوري و ظاهري داشته و در عمل استفاده از بازي هاي زباني، مجهول نگه داشتن نيت از طريق تاکيد بر قواعد بوروکراتيک و استعمال زبان معيار تخصصي در تعامل با عامه مردم ، شعارزدگي و شمول معنايي پايين از مختصات گفتمان مديريت دولتي در جامعه مورد بررسي (مديران سطح عالي بخش آموزش و پرورش ) مي باشد.
در اين پژوهش براي تحليل گفتمان مديريت دولتي ايران در بخش اقتصادي، از مدل سه سطحي توصيف ، تفسير و تبيين فرکلاف استفاده شده است (آقاگل زاده ، ١٣٩٢: ٥٩).
پرسش اول پژوهش مختصات گفتمان مديريت دولتي روساي جمهور در دولت هاي پنجم تا دوازدهم کدام است ؟ براي پاسخ به پرسش مزبور لازم است عبارت بنديهاي افراطي يا دگرسان ، شمول معنايي، تضاد معنايي، مجهول سازي، وجهيت رابطه اي، و وجهيت بياني را در قالب جداول مورد بررسي قرار دهيم .