چکیده:
حالت مسلوب‌الارادگی ناشی از مصرف مسکر از حالات زیانباری است که اغلب نظام‌های جزایی از جمله نظام جزایی ایران را وادار به واکنش ساخته، وضع قوانین و مقرراتی را در زمینة کنترل یا پیشگیری از بروز آن حالت موجب شده است. قانونگذار جمهوری اسلامی ایران، در یکی از اقدامات اخیر خود، با ایجاد تغییرات چشمگیر در الفاظ و عبارات مقررات پیشین، مقررة بحث‌انگیزی (مادة 264 قانون مجازات اسلامی) را انشا کرده و اختلاف‌نظر نسبتاً گسترده‌ای را در زمینة شمول یا عدم شمول حد مصرف مسکر بر استعمال مواد روان‌گردان و قرص‌های توهم‌زا نظیر مت آمفتامین (شیشه)، آمفتامین، ال اس دی و اکستاسی برانگیخته است؛ به‌طوری‌که در عرصة قضا نیز برخی محاکم، مسلوب‌الارادگی ناشی از مصرف ارادی مواد روان‌گردان را مشمول حد و برخی مشمول تعزیر می‌دانند. در این مقاله به روش توصیفی- تحلیلی این مسئله را بررسی و به این نتیجه رسیدیم که از میان دو دیدگاه موافقان و مخالفانِ تعمیم حدِ مسکر بر استعمال روان‌گردان‌ها، دیدگاه مخالفان، به لحاظ سازگاری با مبانی فقهی، و با احتیاط در حدود و قواعد فقهی و سیاست کیفری شارع در خصوص حدود و نیز برخورداری آن از پشتوانة قول مشهور و قول بیشتر فقهای امامیه، موجه‌تر و صحیح‌تر است و مادة 264 قانون مجازات اسلامی نیز باید براساس آن دیدگاه تفسیر شود.
Unwillingness caused by consumption of liquor is a harmful state that has forced Iran’s criminal system and many of other criminal systems to reaction and legislation over control and prevention of that state. Iran’s legislator recently has altered words and terms of the last regulations and legislated a controversial regulation (Article 264 of Islamic criminal law) and excited a fairly wide disagreement about encompassment of penalty of liquor consumption upon consumption of psychedelics and psychedelic tablets like met amphetamine, amphetamine, L.S.D and Ecstasy; In a way that some criminal courts choose penalty of Had and others choose discretionary punishment for unwillingness caused by willful consumption of psychedelics. This Article, with the descriptive-analytical method, has studied the matter and resulted that among two viewpoints, the viewpoint of opponents of encompassment of penalty of liquor consumption upon consumption of psychedelics is more justifiable and more correct than the adherents viewpoint, because the first conforms with jurisprudence foundations and the rule of “Ehtiat in Hodud” and jurisprudential rules and penal policy of Islam’s legislator in “Hodud” and because of its enjoyment from the support of famous jurisprudential views and majority of jurists; Article 264 of Islamic criminal law, therefore, should be elucidated on basis of the viewpoint of opponents.
(
, 
, 
)
