چکیده:
زمینه و اهداف: دیابت نوع یک بیماری خانواده نامگرفته است، چراکه ابتلای فرزند به دیابت سیستم خانواده را با فشارها و تنشهای فراوانی مواجه میکند. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر آموزش مقابله با تنیدگی بر نشانههای بالینی مادران دارای نوجوان مبتلابه دیابت نوع یک بوده است.
روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی با پیشآزمون- پسآزمون و گروه کنترل بود. جامعه پژوهش را تمامی مادران دارای فرزند مبتلابه دیابت مراجعهکننده به انجمن دیابت تهران تشکیل میدادند. از بین مراجعهکنندگان 40 مادر با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس انتخابشده و بهطور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش در 8 جلسه آموزشی مهارتهای مقابله با تنیدگی مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری شرکت کردند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامه افسردگی، اضطراب و استرس (DASS) استفادهشده است. دادهها با آزمون تحلیل کوواریانس و با استفاده از نرمافزار Spss 20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافتهها و بحث: نتایج نشان داد که بین نمرات پسآزمون گروه آزمایشی با پسآزمون گروه کنترل در نمره کل افسردگی، اضطراب و استرس قبل و بعد از مداخله آموزشی تفاوت معنادار وجود دارد(001/0).با توجه به نتایج پژوهش به منظور کاهش شدت نشانههای بالینی خصوصاً استرس در مادران دارای نوجوان مبتلا به دیابت آموزش این مهارتها توصیه میشود.
Background and Aims: Diabetes has been called family disease because infected children with diabetes will face family system with enormous pressures and stress. The aim of this study was to evaluate the effectiveness of coping skills on depression, anxiety and stress in mothers of adolescents with type I diabetes.
Methods: This semi- experimental pretest- posttest design was conducted on mothers of diabetic adolescents referred to Tehran Diabetes Association. 40 mothers were selected using random sampling method and were randomly assigned in experimental and control groups. Independent variables included 8 session coping skills training which based on cognitive behavioral approach. The tool used in this research was depression, anxiety and stress scale (DASS). The data was analyzed by analysis of covariance using software Spss 20.
Results& Conclusion: The results showed that there’s a significant differences at post test scores between experimental and control groups in total score of depression, anxiety and stress. (P