چکیده:
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش شفقت خود، هویت و خودشناسی در سلامت روان دانشجویان انجام شد. روش: پژوهش حاضر مطالعهای توصیفی از نوع همبستگی بود. نمونهی آماری پژوهش شامل 375 (208 دختر و 167 پسر) دانشجوی دانشگاه شهید بهشتی در مقاطع تحصیلی کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری در سه گروه فنی و مهندسی، علوم انسانی و علوم پایه بود که به شیوه نمونهگیری طبقهای بر اساس جدول مورگان انتخاب شد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه فهرست نشانگان هاپکینز (2002)، شفقت خود (2003)، هویت (2003) و خودشناسی انسجامی (2008) بوده است. دادههای به دست آمده با روشهای آماری تی مستقل برای مقایسه دو گروه، ماتریس همبستگی و رگرسیون چندگانه مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. یافتهها: نتایج نشان داد که بین شفقت خود، هویت و خودشناسی با سلامت روانی رابطه منفی معناداری وجود دارد. تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که مقیاس شفقت خود (001/0P<)، مقیاس هویت (001/0P<) و مقیاس خودشناسی (05/0P<) قادر به پیشبینی متغیر سلامت روان میباشند. همچنین بین سلامت روان، شفقت خود، هویت و خودشناسی در دانشجویان دختر و پسر تفاوت معناداری به دست آمد (01/0P<). نتیجهگیری: نتایج نشان داد که به هر میزان که فرد از سلامت روان بالاتری برخوردار باشد به همان میزان از شفقت خود، هویت و خودشناسی بیشتری برخوردار است.
خلاصه ماشینی:
يافته ها: نتايج نشان داد که بين شفقت خود، هويت و خودشناسي با سلامت رواني رابطه منفي معناداري وجود دارد.
Integrative Self-Knowledge Scale يافته هاي تحقيق در جدول (١) شاخص هاي توصيفي و ضرايب ماتريس همبستگي متغير سلامت رواني، شفقت خود، هويت و خودشناسي و در جدول (٢ و ٣) رگرسيون چندگانه جهت پيش بيني سلامت رواني بر مبناي شفقت خود و مؤلفه هايش ، هويت و خودشناسي در دانشجويان گزارش شده است و در جدول (٤) تي مستقل تفاوت در دو گروه دختر و پسر دانشجو گزارش شده است .
همچنين يافته هاي شريفي، شکرکن ، احدي و مظاهري (١٣٨٨) نشان دادند که بين هويت و سلامت روان در دانشجويان رابطه مثبت معناداري وجود دارد که همسو با يافته هاي اين پژوهش مي باشد.
در ادامه اين نتايج ، يافته هاي مندرج در جدول (٣) نشان داد که هر سه متغير شفقت خود، هويت و خودشناسي قادر به پيش بيني سلامت روان ميباشند.
همچنين جدول (٤) نشان داد که از بين ٦ مؤلفه شفقت خود تنها مؤلفه هاي قضاوت در مورد خود، مشترکات انساني و انزوا توانستند سلامت روان را در دانشجويان پيش بيني کنند.
همچنين نتايج نشان داد که بين متغيرهاي سلامت روان، شفقت خود، هويت و خودشناسي در دانشجويان پسر و دختر تفاوت معناداري وجود دارد.
همچنين موسوي و قرباني (١٣٨٦) در پژوهش خود نشان دادند که بين خودشناسي و سلامت روان رابطه معناداري وجود دارد و خودشناسي قادر به پيش بيني سلامت روان در دانشجويان ميباشد که همخوان با يافته هاي اين پژوهش ميباشد.