چکیده:
هدف : پیروزی انقلاب اسلامی ایران علاوه بر آن که نظم سلسله مراتبی و تبعیض گونه بین المللی را به چالش کشیده توانسته سبب طرح مفاهیم جدیدی در نظام بین الملل و تغییرات درون مجموعه نظم های منطقه ای شود که شکل گیری اندیشه محور مقاومت و ادبیات مربوط به آن یکی از این مفاهیم است . با درک ضرورت و اهمیت جایگاه محور مقاومت در معادلات منطقه ای و بین المللی و تاثیرگذاری آن در تحولات منطقه غرب آسیا و جهان اسلام و به جهت جلوگیری از غافلیگری در آینده به سناریوهای پیش روی محور مقاومت پرداخته شده است . روش شناسی پژوهش : پژوهش پیش روی با رویکرد سناریونویسی بر اساس عدم قطعیت های بحرانی و بهره گیری از مصاحبه خبرگانی در پی دستیابی به سناریوهای پیش روی آینده محور مقاومت خواهد بود. یافته ها: یافته های پژوهش نشان میدهد که با تکیه بر عدم قطعیت های شناسایی شده میتوان سناریوهای نظم منطقه ای مقاومت محور، بازیابی و تداوم مقاومت ، مقاومت منفعت گرا- مصلحت طلب و سناریوی اضمحلال را برای آینده محور مقاومت متصور بود. نتیجه گیری: اساس و زیربنای شکل گیری محور مقاومت در مرحله اول ، گفتمان آن است و گفتمان مقاومت قبل از شکل گیری عملیاتی و جغرافیایی آن متولد شده است . تداوم نقش آفرینی فعالانه این محور در معادلات منطقه ای و جهانی نیازمند تعالیبخشی گفتمانی و اتخاذ راهبردهای عقلانی است که لازم است در دستور کار این جبهه قرار گیرد.
Objective: The victory of the Islamic Revolution of Iran, in addition to challenging hierarchical order and international discrimination, has led to the emergence of new concepts in the international system and changes within the regional order in which the formation of resistance-oriented thought and its literature is one of these concepts. By understanding the necessity and importance of the position of the resistance axis in regional and international equations and its impact on the developments in West Asia and the Islamic world, and in order to prevent future negligence, the scenarios facing the resistance axis have been addressed.Method: The present research will pursue a scenario-based approach based on critical uncertainties and using expert interview tools and qualitative research process to achieve future-oriented scenarios of resistance.Findings: The research findings show that by relying on the identified uncertainties, scenarios of resistance-oriented regional order, recovery and continuation of resistance, utilitarian-expedient resistance and extinction scenario can be imagined for the future of resistance-oriented.Results: In the first stage, the basis and foundation of the formation of the axis of resistance is its discourse and the discourse of resistance was born before its operational and geographical formation. Continuing to play an active role in this axis in regional and global equations requires the excellence of discourse and the adoption of rational strategies that need to be on the agenda of this front.
خلاصه ماشینی:
سناريوهاي پيش روي آينده محور مقاومت بر اساس عدم قطعيت هاي بحراني زاهد غفاري هشجين ١* زهره محمدي ٢ ايوب نيکونهاد٣ چکيده هدف : پيروزي انقلاب اسلامي ايران علاوه بر آن که نظم سلسله مراتبي و تبعيض گونه بين المللي را به چالش کشيده توانسته سبب طرح مفاهيم جديدي در نظام بين الملل و تغييرات درون مجموعه نظم هاي منطقه اي شود که شکل گيري انديشه محور مقاومت و ادبيات مربوط به آن يکي از اين مفاهيم است .
پيگيري اين استراتژي در ابتداي انقلاب اسلامي بيشتر ناظر بر عمل به رسالت ديني و انقلابي مبني بر حمايت از ملت هاي مسلمان و جريان هاي آزاديبخش تعريف ميشد، اما در دهه هاي اخير به ويژه پس از اشغال عراق و افغانستان توسط آمريکا، وقوع بيداري اسلامي، شکل گيري گروه هاي تروريستي وهابي - تکفيري، تهديد آمريکا و اسرائيل و نظام ائتلاف سازي کشورهاي رقيب منطقه اي نظير عربستان سعودي، علاوه بر پيگيري اين استراتژي در ميان ملت ها به صورت گفتماني، به سمت تلاش جهت شکل گيري شبکه اي از نيروهاي عملياتي همسو با منافع ايران در غرب آسيا سوق داده شده که توانسته است به بازتعريف قواعد زمين بازي براي بازيگران منطقه اي و بين المللي در اين منطقه آشوبناک دست بزند.
گفتمان محور مقاومت يکي از مهم ترين تحولات در عرصه منطقه اي خاورميانه بعد از پيروزي انقلاب اسلامي ظهور و شکل گيري محور مقاومت است که در مرحله اول از يک زنجيره گفتماني متصل به هم در ميان ملت هاي منطقه فارغ از گرايش هاي مذهبي آنها تشکيل شده و در صحنه عملياتي اين گفتمان در قالب بازيگران رسمي (دولت ها) و غير رسمي (شبه نظامي اثرگذار بر قدرت ) در کشورهاي عراق ، سوريه ، لبنان ، بحرين و ...