چکیده:
براساس گزارش سازمان ملل متحد، زنان 49 درصد از جمعیت روستاها را تشکیل داده و 65 درصد از فعالیتهای بخش کشاورزی توسط آنان انجام میشود. بهطوریکه حدود 50 درصد از تولید مواد غذایی جهان توسط زنان تولید میشود. در شرایط کنونی شیوع بیماری کرونا و نیاز هرچه بیشتر جوامع به غذای سالم، اهمیت مشارکت زنان در بخش کشاورزی، دوچندان شده است. زنان روستایی با داشتن دانش و تجربه کافی در فعالیتهای مختلف کشاورزی مانند فرآوری مواد غذایی و کارهای خانگی، در بازار صنایع دستی نیز نقشآفرینی نموده و از مهمترین ارکان دستیابی به اقتصاد پایدار روستایی هستند. این پژوهش با هدف بررسی میزان مشارکت زنان کشاورز در فعالیتهای کشاورزی قبل و بعد از شیوع ویروس کرونا انجام شد. جامعه مورد مطالعه شامل زنان کشاورز شهرستان دلفان بود که با محاسبه فرمول کوکران، تعداد 200 نفر به عنوان حجم نمونه تعیین شدند. فرآیند نمونهگیری به شکل طبقهای با انتساب متناسب انجام شد. تحلیل دادهها در محیط نرمافزار SPSS26 استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که شیوع ویروس کرونا تأثیر منفی بر مشارکت زنان در فعالیتهای کشاورزی داشته و باعث شده میزان مشارکت پس از شیوع ویروس کرونا کاهش پیدا کند. فقط پرورش حیوانات اهلی، کار روزمزد در مزارع و کاشت بذر و نهال نبست به قبل از شیوع ویروس کرونا کاهش محسوسی پیدا نکرده بود. همچنین عواملی مانند دسترسی به بازار، نوع کشت، سطح زیر کشت، شرکت در کلاسهای ترویجی و دسترسی به خدمات کشاورزی رابطه مثبت و معناداری با میزان مشارکت زنان در فعالیتهای کشاورزی نشان دادند.
خلاصه ماشینی:
تأثير شيوع بيماري کرونا بر مشارکت زنان روستايي در فعاليت هاي کشاورزي مورد مطالعه : شهرستان دلفان کبري حسن پور؛ دانشجوي دکتري توسعه کشاورزي، دانشگاه ياسوج ، ياسوج ، ايران .
شناسايي اين مسائل ميتواند منجر به ارائه راه حل هاي براي سياست گذاران و برنامه ريزان شود تا بتوانند با آگاهي بيشتر نسبت به اين قشر عظيم از جامع روستايي با توجه نقش تعيين کننده آنان در توليد مواد غذايي که به عنوان اولين و مهمترين نقش کشاورزي به شمار ميآيد برنامه ريزي کرده و تصميم گيري کنند تا علاوه بر کمک به توسعه و توليد منطقه اي و محلي جايگاه و منزلت زنان کشاورز را بيش از بيش بالا برده و نسبت به توانمندسازي و افزايش مشارکت آنها اقدام کنند.
در بين موارد مشارکت عنوان شده براي زنان کشاورز در اين پژوهش نيز با توجه متنوع بودن فعاليت هاي کشاورزي و فرهنگ و روابط اجتماعي منطقه مورد مطالعه برخي موارد مانند کاشت و هرس بذر و نهال ، نگه داري از حيوانات اهلي و کار روز مزد در مزرعه که تغييرات چنداني نداشته اند، نگه داري از حيوانات اهلي به دليل اينکه در محيطي که جزئي از يک خانه روستايي و توسط خود اعضاي خانواده انجام ميشود و نيازي به ارتباط برقرار کردن با ديگران نيست بنابراين بدون ترس از شيوع بيماري به قوت قبل باقي مانده است .