چکیده:
دو مقوله آینده نگری و تعامل پویا و هدفهمند با محیط های چالش برانگیز مسبب شده
است تا سازمانهای امروزی درصدد برآیند داراییهای دانشی خود را با رویکرد راهبردی؛
مدیریت کنند. هدف این تحقیق، دستیابی به مدلی چند سطحی از عوامل موفقیت فرآیند مدیریت
راهبردی دانش در موسسات آموزش عالی است. این مدل شامل نوزده عامل، از پیش برنده های
مدیریت دانش است که در سه سطح کانونی، میانی و پیرامونی قرار گرفتهاند. پرسش نامه تحقیی
شامل ۱۹ سوال، مربوط به آن دسته از عوامل موفقیت مدیریت دانش بوده است که در ادبیات
حوزه راهبردی بیشتر مورد تاکید بوده است. روش تحقیق به صورت کتابخانه ای (برای جمع
آوری داده های مربوط به مبانی نظری) و میدانی (برای جمع آوری داده های تجربی) است. برای
پاسخ گویی به سوالات. از یک گروه خبره آشنا با علوم راهبردی و مفاهیم مدیریت دانش و دارای
سوابق پژوهشی در علوم پیش گفته در موسسات مختلف آموزش عالی استفاده شده است که با
تجزیه و تحلیل نظرات آنان؛ عوامل موفقیت در سه سطح با اهمیت زیاد (کانونی)، مهم (میانی) و
نسبتا مهم (پیرامونی) تقسیم بندی شده است.
Two subjects of future study and targeted and dynamic interaction with
challengic environments, prompted modern organizations to seek managing their
knowledge assets with strategic approach.
The aim of present research is achieving multitude model of success factors of the
process of strategic knowledge management in the institutions of higher education.
This model includes |~ factors of propellants of knowledge management which have
been in focal, middle and peripheral levels. Research questionnaire included |~
questions related to those category of success factors of knowledge management
which are emphasized more on literature of strategic field.
The research methodology is in library (for gathering data related to theoretical
fundamentals) and in field (for gathering experimental data).
For responding the questions, an expert group familiar with strategic sciences and
concepts of knowledge management with research background in aforementioned
sciences in different institutions of higher education has been used.
Through analyzing their views, the success factors have been classified in three
levels of great importance (focal), importance (Middle) and relatively importance
(Peripheral).
خلاصه ماشینی:
بـراي پاسخ گويي به سؤالات ، از يک گروه خبره آشنا با علوم راهبردي و مفاهيم مديريت دانش و داراي سوابق پژوهشي در علوم پيش گفته در مؤسسات مختلف آموزش عالي استفاده شده است کـه بـا تجزيه و تحليل نظرات آنان ، عوامل موفقيت در سه سطح با اهميت زياد (کانوني )، مهم (ميـاني) و نسبتاً مهم (پيراموني) تقسيم بندي شده است .
بيان مسأله و اهميت تحقيق با توجه به اين که تا به حال در زمينه عوامل موفقيت ساز مديريت دانش به طور عام ، تحقيقات نسبتاً زيادي انجام شده است ؛ ليکن براي سطح بندي آنها از نظر ميزان اهميـت و بالطبع برنامه ريزي براي اولويت بندي در برنامه ريزي ها، با توجه به ميـزان توانمنـدي هـا و محدوديت هاي منابع انساني و مادي، تحقيقات کمتري در بعد راهبـردي بـه صـورت ارايـه يک مدل به عمل آمده است ؛ محقق بر آن شده است تا موضوع را در قالب يـک پـژوهش ، بررسي و نتايج آن را براي استقرار مديريت راهبردي دانـش در مؤسسـات آمـوزش عـالي، ارايه کند.
با توجه به اين که وجود عوامل موفقيت مـديريت راهبـردي دانـش بـراي آمـاده سـازي و تقويت امکان سنجي و استقرار اين نوع از مديريت در سـازمان ، بسـيار راهگشـا مـيتوانـد باشد؛ (خالقي مقدم به نقل از واگمن ، ١٣٨٨، ٧٩) بنابراين ، برنامه هاي بلند مدت تـا کوتـاه مدت مديريت راهبردي دانش ، بر انجام تحقيق در سازمان ها، ازجمله در مؤسسات آموزش عالي، به منظور شناخت اين عوامل ، سطح بندي و کاربرد آنهـا، در سـال هـاي اخيـر تاکيـد ورزيده است .