چکیده:
ارتش به عنوان مسئول حفظ تمامیت ارضی کشورء نقش بی بدیلی را در حراست از
کیان آین سرزمین مقدس و ارزشهای متعالی حاکم بر آن بر عهده دارد. در ایس راستاء
ظرفیتهای زیادی ایجاد گردیده که امکان بهره برداری بهرهور از آنها اعم از زمان صلح و
متصور است. از هزینههایی که برای سازماندهی، آموزش، تجهیز و استقرار نیروهای ارتش
در جای جای کشور» صورت میپذیرد» میتوان استفاده دو منظوره ای را تبیین نمود. این
مقاله با بررسی ادبیات بهرهوری در سطح ملی و بین المللی لازمههای بهره ورسازی
ورودیهای یک فرآیند را شناسایی نموده و پس از آن اصلیترین قابلیتهای ارتش
جمهوری اسلامی ایران را در عرصه سازندگی معرفی مینماید. سپس با طراحی یک
پرسشنامه و توزیع آن در میان فرماندهان و مدیران آجا که به راهبردها و قابلیتهای ارتش
در زمینه سازندگی ملی آگاهی داشتنده از آنها درخواست گردید که ارزیابی خرد از
وضعیت فعلی و سطح بهرهور بودن قابلیتهای موجود را تعیین نمایند. با بررسی نتایج آرا
و ارزیابی فاصله آنها از حالت ایدهآل» مجموعه پیشنهاداتی در زمینه بهرهور سازی مشارکت
ارتش در امر سازندگی ملی با مدنظر قرار دهی سند چشم انداز پیشنهاد کردید.
As responsible for maintaining territorial integrity of the country, army plays
unparalleled role in guarding the existence of this holy land and its ruling sublime
values.
In this line, extreme capacities have been provided that the possibility of
exploitation of them whether in peace or war for increasing national authority and
accelerating the trend of development and national progress is imaginable.
From expenditures which are used for organizing, training, equipping and deploying
army forces in different places of the country, the possibility for dual usage could be
described.
Through studying the productivity literature at national and international levels, the
current paper specifies the prerequisites for exploitation the inputs of a process and
then introduces the most significant capabilities of the I.R. of Iranian army at the
constructive arena.
Next, by designing a questionnaire and its distribution among the managers and
commanders of the I.R. of Iranian army who were aware about the army strategies
and potentials in the field of national construction, they were requested to specify
their assessments from current situation and the exploiting level of existing
capabilities.
Through studying the results and evaluating their distance from ideal manner, a set
of suggestions in the area of productivity of army participation in national
construction with taking into consideration the Outlook plan, have been made.
خلاصه ماشینی:
» (قانون اساسي, ١٣٦٨) تعريف مسأله مسأله پيش رو در حقيقت ، بررسي اين امر است که ارتش جمهوري اسلامي ايران بـا چه کم و کيفي بايد در عرصه سازندگي ملي مشارکت نمايد.
با توجه به شرطي که در مـاده ١٤٧ قانون اساسي در خصوص عدم تداخل مشارکت ارتش با مأموريـت ذاتـي آن وجـود دارد، يکي از چالش هاي مشارکت ارتش در امر سـازندگي در قالـب بهـره گيـري از تـوان قرارگاه هاي سازندگي در زير مجموعه آن نظير قرارگاه قائم «عج » به اين امر باز ميگردد که آيا تجهيز و استخدام اين توان تخصصي در زمان صلح بر مأموريـت ذاتـي ارتـش دخـل و تصرفي دارد يا خير؟ وجه ديگر مسأله اين است که در صورتي که مشارکت ارتش در قالب ساختار قرارگاه در امر سازندگي ملي تداخلي با مأموريت ذاتي آن ندارد، چگونه مـيتـوان آن را به يک عامل بهره ور در راستاي توسعه ملي تبديل نمود.
در اين راستا اصلي ترين سؤالات تحقيق عبارتند از: • آيا مشارکت ارتش در امر پيشرفت ملي در قالب تشکيل قرارگـاه هـاي سـازندگي نظيـر قرارگاه قائم «عج » خللي در انجام مأموريت ذاتي آن خواهد داشت ؟ • داشته ها و ظرفيت هاي ارتش جمهوري اسلامي ايران که در قالب قرارگاه سازندگي قائم «عج » در راستاي پيشرفت ملي استخدام شده انـد تـا چـه حـد بهـره ور بـوده و چگونـه ميتوانند در راستاي شتاب دهي به آهنگ توسعه ملي مثمر ثمر باشند؟ متناظر با پرسش هاي تحقيق حاضر دو فرضيه به شرح زير مورد بررسي قرار خواهد گرفت .