چکیده:
ﻣﻘﺪﻣﻪ:: ﯾﮑﯽ از اﻫﺪاف اﺻﻠﯽ رواﻧﺸﻨﺎﺳﺎن، ﺑﻬﺒﻮد رواﺑﻂ ﺑﯿﻦ ﻓﺮدي و ارﺗﻘﺎي ﺳﻄﺢ ﺳﺎزﮔﺎري اﻓﺮاد اﺳﺖ و ﺑﺮاي ﻧﯿﻞ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻫﺪف، ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎي آﻣﻮزﺷﯽ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن از اﻫﻤﯿﺖ زﯾﺎدي ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ، ﻃﺮاﺣﯽ و اﺟﺮا ﺷﺪهاﻧﺪ. ﻣﺮور ﻧﺘﺎﯾﺞ ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ ﺑﺮرﺳﯽ اﺛﺮﺑﺨﺸﯽ اﯾﻦ ﻧﻮع ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎ، ﺑﻪوﯾﮋه ﺑﺮاي ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن ﮐﻪ ﺑﺨﺶ زﯾﺎدي از رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻧﺎﺳﺎﻟﻢ آﻧﺎن زﻣﯿﻨﻪ رواﺑﻂ ﺑﯿﻦ ﻓﺮدي و ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎري، ﻧﺎﺷﯽ از ﻋﺪم ﻣﻬﺎرت ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺧﺸﻢ اﺳﺖ؛ از اﻫﻤﯿﺖ زﯾﺎدي ﺑﺮﺧﻮردار ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﺎ ﻫﺪف آزﻣﻮن اﺛﺮﺑﺨﺸﯽ ﺑﺮﻧﺎﻣه آﻣﻮزش ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺧﺸﻢ ﺑﺮ رواﺑﻂ ﻣﺜﺒﺖ ﺑﺎ دﯾﮕﺮان و ﺳﺎزﮔﺎري ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن اﻧﺠﺎم ﺷﺪ. روش: در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ از روش ﺷﺒﻪآزﻣﺎﯾﺸﯽ ﺑﺎ ﻃﺮح ﭘﯿﺶآزﻣﻮن- ﭘﺲآزﻣﻮن ﺑﺎ ﮔﺮوه ﮔﻮاه ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮ، ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﭘﯿﮕﯿﺮي ﯾﮏ ﻣﺎﻫﻪ، از ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎري ﻣﺸﺘﻤﻞ ﺑﺮ 150 ﻧﻔﺮ از داﻧﺶ آﻣﻮزان دﺧﺘﺮ دوره اول ﻣﺘﻮﺳﻄﻪ ﯾﮑﯽ از دﺑﯿﺮﺳﺘﺎنﻫﺎي ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﻗﺰوﯾﻦ ﺑﺎ روش ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮي در دﺳﺘﺮس اﻧﺠﺎم ﺷﺪ. ﻣﺸﺎرﮐﺖﮐﻨﻨﺪﮔﺎن دو ﮔﺮوه، ﻗﺒﻞ و ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ، ﺑﻪ ﻣﻘﯿﺎس رواﺑﻂ ﻣﺜﺒﺖ ﺑﺎ دﯾﮕﺮان )رﯾﻒ، 1989( و ﻣﻘﯿﺎس ﺳﺎزﮔﺎري ﺑﺮاي داﻧﺶ آﻣﻮزان )ﺳﯿﻨﻬﺎ و ﺳﯿﻨﮓ، 1993(، ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ، ﺳﭙﺲ ﺑﺮاي داﻧﺶ آﻣﻮزان ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ ﺑﻪ ﻣﺪت 10 ﺟﻠﺴﻪ 90 دﻗﯿﻘﻪاي، ﻣﻬﺎرت ﻫﺎي ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺧﺸﻢ اراﺋﻪ ﺷﺪ.
ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎ: ﻧﺘﺎﯾﺞ روش آﻣﺎري ﺗﺤﻠﯿﻞ ﮐﻮارﯾﺎﻧﺲ ﭼﻨﺪﻣﺘﻐﯿﺮي ﺑﺮاي ﺗﻌﯿﯿﻦ اﺛﺮ ﮔﺮوه ﺑﺮ ﺳﺎزﮔﺎري داﻧﺶ آﻣﻮزان در ﮐﻮﺗﺎه ﻣﺪت ]P<0/05 ,4/78 = )51 و 3( F[ و ﺑﻠﻨﺪﻣﺪت P<0/05 , 10/57 = )51 و 3( F[ و ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﮐﻮارﯾﺎﻧﺲ ﺗﮏﻣﺘﻐﯿﺮي ﺑﺮاي ﺗﻌﯿﯿﻦ اﺛﺮ ﮔﺮوه ﺑﺮ ﻣﯿﺰان رواﺑﻂ ﻣﺜﺒﺖ ﺑﺎ دﯾﮕﺮان در ﮐﻮﺗﺎهﻣﺪت P<0/05 , 5/83 = )55 و 1( F[ و ﺑﻠﻨﺪﻣﺪت ]P<0/05 , 6/25 = )55 و 1( F[ از ﻟﺤﺎظ آﻣﺎري ﻣﻌﻨﺎدار ﺑﻮد. ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻧﺸﺎن دادﻧﺪ ﮐﻪ اﺛﺮ ﻣﺪاﺧﻠﻪ اﻧﺠﺎم ﺷﺪه، ﺑﺮ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎ در ﻣﺮﺣﻠﻪ ﭘﯿﮕﯿﺮي ﺛﺎﺑﺖ ﺑﻮده اﺳﺖ. ﻧﺘﯿﺠﻪﮔﯿﺮي: ﻧﺘﺎﯾﺞ اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ آﻣﻮزش ﻣﻬﺎرت ﻫﺎي ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺧﺸﻢ، از ﻃﺮﯾﻖ ﺑﺎزﺳﺎزي ﺗﺤﺮﯾﻒﻫﺎي ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ و اﺳﻨﺎدﻫﺎي ﻋﻠّﯽ و ﻧﯿﺰ ﻏﻨﯽﺳﺎﺧﺘﻦ ﻣﻬﺎرتﻫﺎي ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ رواﺑﻂ ﺑﯿﻦ ﻓﺮدي در ﺑﻬﺒﻮد رواﺑﻂ ﺑﯿﻦ ﻓﺮدي و ارﺗﻘﺎي ﺳﻄﺢ ﺳﺎزﮔﺎري ﻮﺟﻮاﻧﺎن ﺗﺄﺛﯿﺮ دارد.