چکیده:
بررسی رابطه سبکهای فرزندپروری، خودکار آمدی و اضطراب امتحان با موفقیت و عدم موفقیت دانش آموزان دختر انجام شده است. در پژوهش حاضر ۳۳۵ دانش آموز دختر دبیرستانی شهر تهران که با روش خوشهای چند مرحلهای تصادفی انتخاب شده بودند، پرسشنامه خودکار آمدی (پورجعفر دوست، ۱۳۸۶) بر کردند. هم چنین پدران و مادران این دانش آموزان پرسشنامه سبک فرزندپروری (رابینسون و همکاران، ۲۰۰۱) پاسخ دادهاند. علاوه بر این معدل دانش آموزان به عنوان ملاک موفقیت تحصیلی تلقی شده است. دادههای جمع آوری شده با استفاده از آزمون رگرسیون لوجستیک گام به گام پیشرونده تحلیل شدند. یافتههای پژوهش نشان داد که متغیرهای خودباوری، خودتنظیمی، خودسنجی و سبک استبدادی پدر توانست در ۱۳ درصد از واریانس موفقیت و عدم موفقیت تحصیلی را پیش بینی کند. با استناد به یافتههای پژوهش توجه به سبکهای فرزندپروری و خودکار آمدی دانش آموزان در بهبود موفقیت تحصیلی ضروری مینماید.
Abstract This investigates the relationship between parenting styles, self-efficacy and test anxiety with academic successful and unsuccessful in female students. In this study, 335 female students were selected using multi-stage cluster random in Tehran, was completed self-efficacy questionnaire (Pourjafar doust, 1386). The parents of these students have responded styles questionnaire (Robinson et al, 2001). In addition, the students’ grade point average is regarded as a measure of academic success. The data collected were analyzed using progressive stepwise logistic regression. The findings showed that self-belief, self-regulation, self- assessment and father authoritarian style predicted 13% of the variance in the academic success and failure. According to the findings regarding parenting styles and students self-efficacy is necessary in improving academic success.