چکیده:
بیماری کووید 19 که ناشی از ویروسی جدید و جهشیافته از طیف ویروسهای کروناست، جهان را گرفتار خود نموده است و خسارات جانی و اقتصادی قابل توجهی به کشورها وارد نموده است. این ویروس که دارای قدرت شیوع قابل توجهی است، روز به روز بر تعداد افراد گرفتار بدان و نیز قربانیان آن افزوده میشود. از آنجا که بیماری کووید 19، از نوع بیماریهای واگیردار و مسری است و به راحتی و سهولت از شخص مورد ابتلاء، به دیگر افراد سرایت میکند، این سؤال مطرح میشود که چنانچه فرد مبتلا به بیماری کووید 19، علی رغم مشاهده علائم اولیه، بیماری خود را مخفی کند و بدون رعایت نکات بهداشتی با شخص یا اشخاص سالمی ارتباط برقرار کند و موجب سرایت این بیماری به آنها شود، و در اثر این سرایت، خسارات جانی و مالی به شخص قربانی، وارد شود، آیا میتوان او را مسئول این خسارات دانست؟ در صورتی که مسئولیت او ثابت گردد، گستره این مسئولیت تا کجاست؟ به نظر میرسد با توجه به قواعد فقهی تحذیر، اتلاف، تسبیب و لاضرر، و ماده 1 قانون مسئولیت مدنی شخص مخفیکننده بیماری، چون سبب ورود خسارت جانی و یا مالی به شخص قربانی است، نسبت به
جبران خسارت مسئولیت دارد. همچنین گستره این مسئولیت با توجه به ادله فقهی، خسارات عدم النفع، تفویت منافع، خسارات معنوی و نیز خسارات از کارافتادگی را شامل میشود.
For some time now, Covid- 19, which is caused by a new mutated virus from the family of Coronaviruses, has plagued the world and caused significant human and economic damage to countries. Since Covid- 19 is a contagious disease that spreads easily from an infected person to others, the question arises as to “if a person with Covid- 19, despite observing the initial symptoms, conceals his illness and communicates with a healthy person or persons without observing the health tips and causes the spread of this disease to them, and as a result of this infection, human and financial losses are inflicted on the victim, will he be considered responsible for these damages? In case, his responsibility is proven, what is the scope of this responsibility? It seems that according to the rules of jurisprudence and Article 1 of the Civil Liability Law, concealing the disease by the infected person, because it causes personal or financial damage to the victim, is responsible for compensation for losses. Also, the scope of this responsibility, according to jurisprudential arguments, includes non-profit damages, loss of benefits, moral damages, as well as damages for disability.
خلاصه ماشینی:
از آنجا که بیماری کووید 19، از نوع بیماریهای واگیردار و مسری است و به راحتی و سهولت از شخص مورد ابتلاء، به دیگر افراد سرایت میکند، این سؤال مطرح میشود که چنانچه فرد مبتلا به بیماری کووید 19، علی رغم مشاهده علائم اولیه، بیماری خود را مخفی کند و بدون رعایت نکات بهداشتی با شخص یا اشخاص سالمی ارتباط برقرار کند و موجب سرایت این بیماری به آنها شود، و در اثر این سرایت، خسارات جانی و مالی به شخص قربانی، وارد شود، آیا میتوان او را مسئول این خسارات دانست؟ در صورتی که مسئولیت او ثابت گردد، گستره این مسئولیت تا کجاست؟ به نظر میرسد با توجه به قواعد فقهی تحذیر، اتلاف، تسبیب و لاضرر، و ماده 1 قانون مسئولیت مدنی شخص مخفیکننده بیماری، چون سبب ورود خسارت جانی و یا مالی به شخص قربانی است، نسبت به جبران خسارت مسئولیت دارد.
انتقال بیماری کووید 19 به دیگران نیز از این قاعده مستثنا نیست و چنانچه شخص مبتلا به بیماری مسری کووید 19، با مخفی کردن بیماری خود و ارتباط گرفتن با فرد یا افرادی سالم - بدون رعایت نکات بهداشتی- موجب سرایت این بیماری به آنها شود و از این طریق خساراتی به آنها وارد نماید، با توجه به قواعد فقهیِ تحذیر، اتلاف، تسبیب و لاضرر، و ماده 1 قانون مسئولیت مدنی، نسبت به جبران خسارت وارده مسئول است.