چکیده:
هدف: تطبیقپذیری شغلی یک ویژگی مطلوب است و افرادی که انطباق بیشتری با شغل خود دارند، از شغل خود رضایت بیشتری داشته، روحیهی مثبتی در کار نشان داده و نسبت به سازمان و همکاران خود تعهد بالایی ابراز میکنند. هدف از پژوهش حاضر واکاوی نقش میانجیگری رفتار نوآورانه و تطبیقپذیری شغلی در رابطۀ بین قابلیتهای زیرساختی و عجین شدن با عملکرد نوآورانه است.طراحی/ روششناسی/ رویکرد: اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ از نظر ﻫﺪف ﻛﺎرﺑﺮدی و از ﻧﻈﺮ جمعآوری دادهها، ﭘﻴﻤﺎﻳﺸﻲ- ﺗﻮﺻﻴﻔﻲ اﺳﺖ. جامعۀ آماری پژوهش کلیة کارکنان وزارت ورزش و جوانان بودند (به تعداد 890 نفر) که با توجه به جدول کرجسی و مورگان 269 نفر با روش نمونهگیری تصادفی ساده به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. برای گردآوری دادهها از پرسشنامههای استاندارد استفاده شد. روایی صوری پرسشنامه با نظر متخصصان مورد تأیید قرار گرفت و روایی سازه و پایایی ترکیبی ابزار پژوهش نیز، از طریق برآورد مدل اندازهگیری و پس از انجام اصلاحات لازم، به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از مدلسازی معادلات ساختاری استفاده گردید.یافتههای پژوهش: یافتههای پژوهش نشان داد که قابلیتهای زیرساختی بر رفتار نوآورانه کارکنان و تطبیقپذیری شغلی تأثیر مثبت و معناداری داشته و همچنین عجینشدن با شغل بر تطبیقپذیری شغلی و رفتار نوآورانه تأثیر مثبت و معناداری دارد. افزون بر این، رفتار نوآورانه و تطبیقپذیری شغلی بر عملکرد نوآورانه تأثیر مثبت و معناداری دارد.محدودیتها و پیامدها: فقدان پژوهشهای مشابه و نبود مبانی نظری مناسب برای توسعه فرضیهها مهمترین محدودیتها بودند.پیامدهای عملی: پژوهش انجام شده در صنعت ورزش صورت گرفته است که همین امر تعمیمپذیری آن به سایر حوزهها را تا حدی با چالش مواجه میکند.ابتکار یا ارزش مقاله: دستیابی به بهبود عملکرد کارکنان از طریق انطباق ویژگی فردی با خصوصیات شغلی.نوع مقاله: مقاله پژوهشی
Purpose: Job adaptability is a desirable feature and those who are more in line with their job, are more satisfied with their job, have a positive attitude and show a high commitment to the organization and their colleagues. The present study seeks to determine the role of mediating behavioral innovation and job adaptability: examining the relation of infrastructural capability and engagement with the innovative performance.Design/Methodology/Approach: The present study is practical in terms of the goal and in terms of data collection is descriptive which has been conducted through survey method. The statistical population is all employees of the Ministry of Sports and Youth (N= 890), that according to Krejcie & Morgan table 269 people were selected by random sampling method. The standard questionnaires were used to collect data. The content validity of the questionnaire was confirmed by a panel of experts. The construct validity and the composite reliability of the research instrument were tested by estimating the measurement model and they were satisfying after making necessary corrections. The Structural equation modelling was used to analyze the data.Research Findings: The results of the study showed that infrastructural capabilities have a positive and significant effect on innovative behavior and job adaptability, also job engagement had a positive and significant effect on job adaptability and behavioral innovation. Moreover, innovative behavior and job adaptability had a positive and significant effect on the innovation performance.Limitations & Consequences: The lack of similar research and the lack of appropriate theoretical foundations for the development of hypotheses were the most important limitations.Practical Consequences: Research has been done in the sports industry, which challenges its generalization to other fields to some extent.Innovation or value of the Article: To achieve employee performance improvement by adapting personal characteristics to job characteristics.Paper Type: Research paper
خلاصه ماشینی:
عملکرد نوآورانه : واکاوي نقش قابليت هاي زيرساختي و عجين شدن با شغل بر تطبيق پذيري شغلي و رفتار نوآورانه کارکنانِ وزارت ورزش و جوانان عباسعلي رستگار١*، مرتضي ملکي مين باش رزگاه ٢، هوشمند باقري قره بلاغ ٣، محسن عين علي ٤ هدف : تطبيق پذيري شغلي يک ويژگي مطلوب است و افرادي که انطباق بيشتري با شغل خود دارند، از شغل خود رضايت بيشتري داشته ، روحيه ي مثبتي در کار نشان داده و نسبت به سازمان و همکاران خود تعهد بالايي ابراز ميکنند.
هدف از پژوهش حاضر واکاوي نقش ميانجيگري رفتار نوآورانه و تطبيق پذيري شغلي در رابطۀ بين قابليت هاي زيرساختي و عجين شدن با عملکرد نوآورانه است .
The present study seeks to determine the role of mediating behavioral innovation and job adaptability: examining the relation of infrastructural capability and engagement with the innovative performance.
نتايج حاصل از اين پژوهش نشان داد که قابليت هاي زيرساختي مربوط به شرکت به طور مثبت بر رفتار نوآورانه فرد تأثير ميگذارد که در نهايت منجر به بهبود در عملکرد کلي شرکت ميشود.
(رجوع شود به تصویر صفحه) نتايج آزمون فرضيۀ اول و دوم پژوهش نشان ميدهد که قابليت هاي زيرساختي به ترتيب به ميزان ٠/١٣٢، ٠/٢٦٧ بر رفتار نوآورانه کارکنان و تطبيق پذيري شغلي تأثير مثبت و معناداري دارد.
نتيجه گيري پژوهش حاضر اقدام به بررسي اثر قابليت هاي زيرساختي و عجين شدن با شغل بر تطبيق پذيري شغلي و رفتار نوآورانه نموده و تأثيرگذاري اين عوامل را بر عملکرد نوآورانه سازمان هاي ورزشي مورد آزمون قرار داده است .