چکیده:
مدیریت دانش فرآیندی است که به واسطه آن سازمانها در زمینه یادگیری (درونی کردن دانش)، کدگذاری دانش (بیرونی کردن دانش) و توزیع و انتقال دانش، مهارتهایی را کسب میکنند. فرآیندی که به واسطه آن توانایی تبدیل داده به اطلاعات و اطلاعات به دانش را پیدا کرده و همچنین قادر خواهند بود دانش کسب شده را به گونهای موثر در تصمیمهای خود به کار گیرند. مدیریت دانش در سازمان به دنبال آن است تا نحوه و چگونگی تبدیل اطلاعات و دانستههای فردی و سازمانی را به مهارتهای فردی و گروهی تبیین و روشن نماید. با بررسی و تحلیل اهمیت و ویژگیهای دانش در حیطه عملکرد سازمانهامیتوان دریافت که برخورداری از دانش و اطلاعات روزآمد برای ادامه حیات سازمانهابه یک ضرورت انکار ناپذیر تبدیل شده است. علوی و لیدنر نظامهای مدیریت دانش را به عنوان نظامهای بر مبنای فن آوری اطلاعات تعریف کردهاند. این نظامها جهت پیشبرد فرآیندهای سازمانی خلق، ذخیره، بازیابی و اشاعه و کاربرد دانش مورد استفاده قرار میگیرد. در این مقاله قصد داریم به بررسی و تحلیل ضرورت مدیریت دانش در سازمانهای دولتی بپردازیم.
خلاصه ماشینی:
٩ افزایش آگاهی سازمانی از خلأهای دانش سازمان ٩ با افزایش آگاهی شرکت ها از استراتژی ها، محصولات و بهترین کارکردهای رقیبانشان به آنان کمک می کند که سبقت جو باقی بماند ٩ بهبود خدمات مشتری توجه به مدیریت دانش به دلایل دیگری نیز میتواند اهمیت داشته باشد: = دانش موتور تولید کننده درآمد است = دانش یک دارایی مهم و استراتژیکی سازمانی می باشد = رشد روز افزون مشاغلی که بر پایه ایجاد و استفاده از دانش قرار دارند = همگرایی فناوری های اطلاعات و ارتباطات و آمدن ابزارهای جدید در این زمینه = اگر کشورهای در حال توسعه همچون کشورهای توسعه یافته به دانش توجه نکنند، فاصلهعلمی اقتصادی بین کشورهای ثروتمند و فقیر افزایش می یابد = اقتصادی: نزدیک به ٦٠ درصد ارزش افزوده در سازمان ها، از راه دانش به دست آمده است .
بهبود و ارتقای عملکرد فعالیت های مدیریت دانش ، بهبود بهره وری ، ایجاد مزیت رقابتی، کاهش هزینه ها، بهبود فراهم آوری و تسهیم اطلاعات ، بهبود عملکرد سازمان ، کمک به تصمیم گیری بهتر، ایجاد زمینه استفاده از بهترین تجارب و افزایش خلاقیت در سازمان نیز از دیگر فواید نظام مدیریت دانش می باشد که مورد تأکید محققان بوده است (نوو و دیگران ، ٢٠٠٨).