چکیده:
اين پژوهش با هدف بررسی رابطة شرايط اقليمی و نيز تاثير اقليم بر توسعه و روند گردشگري در نیمه¬ی شرقی شمال ایران انجام شده است. در اين پژوهش از شاخص اقليم گردش (tci) و 7 متغیر اقلیمی برای محاسبه مقادیر شاخص¬های اصلی و فرعی tci استفاده شده است. این داده¬های اقلیمی برای یک دوره 20 ساله از 1990 تا 2011 مربوط به ایستگاه سینوپتیک استان خراسان رضوی، شمالی و جنوبی از طریق پایگاه اینترنتی سازمان هواشناسی کشور دریافت شد. به¬منظور پهنه¬بندي شرايط اقليم گردشگري نیمه¬ی شمال شرقی ایران از تبديل اطلاعات نقطه¬اي ايستگاه¬ها به اطلاعات سطحي، از نرم¬افزار gis بهره گرفته شد. شرايط اقليم توريستي شمال¬شرق ایران در مقياس ماهانه با استفاده از شاخص اقليم توريستي مورد بررسي قرار گرفت. نتايج حاصله براي هر ماه به صورت مجزا در یافته¬های پژوهش آورده شده است. نتایج پژوهش نشان داد، كه شاخص tci در مناطق مختلف منطقه مورد مطالعه داراي تنوع زيادي است. به طوري كه با توجه به ويژگي سالانه شاخص(tci) در سطح استانها ماه¬هاي مي، ژوئن، جولاي، آگوست و سپتامبر (ارديبهشت، خرداد، تير، مرداد و شهريور) داراي بهترين شرايط از نظر آسايش اقليمي گردشگران مي باشد و ماه¬هاي ژانويه، فوريه، نوامبر و مارس (آذر، دي، بهمن و اسفند) داراي بدترين شرايط از اين نظر مي باشند. بررسي و مقايسة نتايج به دست آمده از شاخص tci براي مناطق مختلف استان، حاكي از همخواني و تناسب نتايج پژوهش با واقعيت هاي اقليمي اين مناطق دارد.
the aim of this study was to investigate the relationship between climatic conditions and the effect of climate on the development and trend of tourism in the eastern half of northern iran. in this study, circulation climate index (tci) and 7 climatic variables have been used to calculate the values of major and minor tci indices. these climatic data for a period of 20 years from 1990 to 2011 related to the synoptic station of khorasan razavi province, north and south were received through the website of the meteorological organization. in order to zoning the tourism climate conditions of the northeastern half of iran from the conversion of station point information to surface information, gis software was used. the tourist climate conditions of northeast iran were studied on a monthly basis using the tourist climate index. the results for each month are presented separately in the research findings. the results showed that the tci index in different regions of the study area has a great variety. according to the annual characteristics of the index (tci) in the provinces, may, june, july, august and september (may, june, july, august and september) have the best conditions in terms of climatic comfort of tourists and the month january, february, november and march (december, january, february and march) have the worst conditions in this regard. the study and comparison of the results obtained from the tci index for different regions of the province indicate the concordance and appropriateness of the research results with the climatic realities of these regions.
خلاصه ماشینی:
از آنجا که بخش بزرگي از توريسم امروزي بر پايه ي استفاده از ويژگيهاي طبيعي- فيزيکي است ، توسعه ي مکان هاي توريستي فقط به يک منبع متکي نبوده و بايد انواع منابع و همچنين منابع طبيعي مورد توجه قرار گيرند، زيرا در بيشتر کشورها آب و هوا و اقليم به عنوان يک سرمايه ي مهم براي توريسم به حساب ميآيد (٢٠١٩ ,.
بنابراين هدف اصلي پژوهش حاضر بررسي رابطه اقليم در روند گردشگري بر اساس داده هاي هفتگانه اقليمي شاخص TCI و با استفاده از روش GIS انجام شده است .
در نهايت ٧ متغير اقليمي تحت عنوان دماي متوسط روزانه هرماه ، حداکثر دماي روزانه هر ماه ، متوسط و حداقل رطوبت نسبي روزانه هر ماه ، تعداد ساعات آفتابي روزانه ، متوسط بارش ماهانه و متوسط سرعت باد، براي محاسبه مقادير شاخص هاي اصلي و فرعي TCI مورد استفاده قرار گرفت .
در اين پژوهش براي تعيين اقليم آسايش توريست ها در شمال شرق ايران به تفکيک ماه از شاخص (TCI) استفاده نموديم .
نتايج به کارگيري شاخص TCI در تعيين اقليم آسايش استان هاي خراسان شمالي، رضوي و جنوبي نشان دهنده ي اين است که اين شاخص در مناطق مختلف منطقه مورد مطالعه داراي تنوع زيادي است .
Implications of climate change for tourism and outdoor recreation: an Indiana, USA, case study.
Keywords: Tourism, Climate, TCI Index, Northeast of Iran