چکیده:
تجارب ملتها و کشورهای پیشرو و توسعه یافته نشان میدهد پیشرفت و تعالی، مستلزم فرایند طراحی شده و نظام یافته است. در
دوره پیشرفت، فراوانی فرصتها و منابع مادی- معنوی در اختیار ملتها و دولتها به قدری نیست که بتوانند با فراغ بال و مطابق
میل و خواست خود پیشروی کنند و به طور همه جانبه پیشرفته شوند. یک مبنا، ایده، افق و تدبیر قابل توصیه و قابل تجویز به
همه ملتهای خواهان ترقی در مسیر دلخواه این است که از منابع و سرمایههای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و نمادین خود به
صورت کارا و اثربخش بهره برداری کنند. چنین تجویز جهان شمولی برای ملت ایران، به مفهوم به فعلیت رساندن همه داشته های
مادی و معنوی سرزمینی، ایران، و دینی، اسلام است. این راهکار و توصیه، مستلزم طراحی و اجرای الگوی پیشرفت روشن و گام به
گام در رقابت با الگوهای توسعه بدیل و رقیب در سطح جهان است. در این مقاله، با رویکرد انتقادی- ارشادی و به روش ترکیبی
مرور غیر نظام مند اسناد قانونی نظیر سند چشم انداز ایران 1141، اسناد شش برنامه پنج ساله توسعه مصوب مجلس شورای اسلامی
و اسناد مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی شامل سند تحول بنیادین آموزش و پرورش، سند نقشه جامع علمی کشور و سند
مهندسی فرهنگی و بارش فکری، زمینههای بهبود الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت بررسی و ارائه شده است. بر اساس این تحقیق،
الگوی پیشرفت به مثابه یک نقشه راه عملیاتی، باید دارای دقت، شفافیت و قابلیت فهم عمومی و نخبگانی و امکان پذیری اجرا و
فاخر و ارزشمند برای پیشرفت و آمال و آرزوهای» ایده «پایش زمانمند و معیارمند باشد. در حالی که الگوی موجود در حد یک
» دور از ذهن «، جمعی از نخبگان دغدغه مند همسو ارزیابی شده و حرکت در چارچوب این الگو و اجرا و فعلیت عناصر و تدابیر آن
بسیار آرمانی » می نمایاند.