چکیده:
در معماری ایرانی یکی از مهمترین بحث کاربندی است که توجهی چندان به مفهوم فلسفی و معنایی آن نمیشود.
کاربندیها در بیشتر بناها به شکل موثری عمل کردهاند و همچنین در بناهایی که استفاده از پنجره و دیوارها ممکن
نیست مثل بازارها یا بناهای قدیمی استفاده میشده است. معماران در قسمت خورشیدی کاربندی روزنههایی ایجاد می
کردند که عبور نور و تهویه را به بهترین شکل ممکن انجام دهند که همه این گفتهها اهمیت موضوع را میرسانند و
همچنین بحث فلسفه که به دور از نگاه به شکل و فرم و کالبد کاربندی مفهوم و معانی زیادی دارد که توجه کردن به آنها
به معماری ایرانی کمک بسزایی میکند و همچنین تاثیر آن بر ذهن مخاطب آن بنا است که به خوبی قابل مشاهده است
و همینطور شکوه و جلال آن بنا را دو چندان میکند هدف از این تحقیق هم تاثیر این حس فلسفی و سیر از کثرت به
وحدت کاربندی است که نسبت به درک مخاطب از این موضوع آن را به خوبی حس میکند روش تحقیق ابزارهای جمع
آوری اطلاعات است و بر اساس مطالعه تحقیقات پیشین که در این زمینه بوده است میباشد. و در نهایت با توجه به نتیجه
ای که گرفته شده میتوان گفت در معماری معنا و مفهومی است که انسان را در سمت و سوی حقیقت و عالم روحانی
میابد و باعث اتصال با وجود حق میباشد و حرکت کاربندی در بنا از کثرت به سوی وحدت به خوبی این معنا را که به
عنوان یک آفرینش معماری هست به مخاطب خود میدهد
خلاصه ماشینی:
و در نهايت با توجه به نتيجه اي که گرفته شده مي توان گفت در معماري معنا و مفهومي است که انسان را در سمت و سوي حقيقت و عالم روحاني ميابد و باعث اتصال با وجود حق مي باشد و حرکت کاربندي در بنا از کثرت به سوي وحدت به خوبي اين معنا را که به عنوان يک آفرينش معماري هست به مخاطب خود مي دهد واژگـان کلـيدي: وحدت ، کاربندي ، گنبد، معماري ايراني ١- دانشجوي کارشناسي ارشد معماري، گروه معماري ، واحد کرمان ، دانشگاه آزاد اسلامي ، کرمان ، ايران ٢ - کارشناسي ارشد معماري، گروه معماري، موسسه آموزش عالي بعثت ، کرمان ، ايران (نويسنده مسئول ) Hamed.
com ٣- هيئت علمي ، گرو معماري ، دانشگاه آزاد اسلامي ، واحد کرمان ، ايران ١- مقدمه معماري ايراني يکي از غني ترين معماري هاست که بتوان در جايي سراغ گرفت ، معماري ايراني زمينه تجليه بنيادي ترين و مهم ترين اصل سنت ايراني يعني اصل وحدت و مرکز گرايي در معماري است ، مرکز گرايي سير از کثرت به وحدت است مرکز گرايي را در گنبد و پلان دايره اي از عناصر کاربندي هستند مي توان ديد که آدمي را از صور هنري اش و سرمشق قرار دادن آنها باعث خلق صور هندسي مي شود که نسبت به مرکزشان قرينه اند و نمادي از وحدت را نشان مي دهند.