چکیده:
امروزه بانک ها نقش بسیار مهمی در اقتصاد کشورها دارند و این اثر در ایرن به مراتب بیشتر می باشد. بنابراین ضعف در نظام مالی کشور و وقوع ریسک های سیستمی در نظام بانکی، ثبات و عملکرد اقتصاد را تضعیف می کند. این پژوهش با توجه به اهمیت ریسک سیستمی در شبکه بانکی کشور به بررسی عوامل موثر در وقوع ریسک سیستمی و موسسات مالی مهم از نظر سیستمی می پردازد. این مقاله با ترکیب مدل ARMA-gjrGARCH-DCCt و نظریه گراف، ریسک سیستمی را با بکارگیری رویکرد شبکه، در سیستم بانکی ایران را به صورت پویا و ایستا بررسی وتحلیل میکند و از شاخص ΔCoVaR نیز برای تحلیل ریسک سیستمی و عوامل موثر بر آن استفاده می کند. بررسی این پژوهش بر روی دادههای 9 مؤسسه مهم بانکی موجود در بورس ایران برای دو دوره 12/06/1390 تا 01/04/1395 و 11/10/1397 تا 01/10/1399، انجام شده است. نتایج پژوهش بیان میکند بر اساس شاخص های مرکزیت در هر دو دوره بانک ملت مهمترین مؤسسه بانکی در شبکه بانکی میباشد و بانک صادرات در دوره اول و بانک پاسارگاد در دوره دوم بهعنوان دومین مؤسسه مهم در شبکه بانکی میباشند. علاوه براین، یکپارچگی در شبکه بانکی در طول زمان متغیر بوده ولی بهطورکلی افزایشیافته است و همبستگی بین شبکه بانکی در طول زمان افزایشیافته که باعث تقویت احتمال وقوع ریسک سیستمی و انتقال ریسک در شبکه میشود. همچنین اندازه بانکها، و ارزش در معرض خطر بانکها و به صورت خاص، توپولوژی و ساختار شبکه بانکی کشور بر وقوع ریسک سیستمی در شبکه بانکی بسیار اثر گذار هستند.
Banking systems are critical to economies, and their influence is significantly stronger in Iran. As a result, fragility in the country's financial system and the emergence of systemic risks in the banking system undermine the economy's stability and performance. Due to the importance of systemic risk in the banking network, this study examines the factors affecting the occurrence of systemic risk and systemically important financial institutions. For this purpose, this paper combines the ARMA-gjrGARCH-DCCt model and graph theory to dynamically and statically analyze systemic risk in the Iranian banking system and also compute ΔCoVaR index to examines the factors affecting the occurrence of systemic risk. The study of this research has been done on the data of 9 important banking institutions in the Iranian Stock Exchange for the two periods of 12/06/1390 to 01/04/1395 and 11/10/1397 to 01/10/1399. The results indicate that Mellat is the most significant banking institution in the banking network in both times, while Saderat is the second most important institution in the banking network in the first period and Pasargad is the second most important institution in the second period. Additionally, the integrity of the banking network has altered throughout time but has typically increased, and the correlation between the banking network has increased, enhancing the likelihood of systemic risk and risk transfer within the network. Additionally, the size and risk profile of banks, as well as the topology and structure of the banking network, all have a significant impact on the incidence of systemic risk in the banking network.
خلاصه ماشینی:
اين مقاله با ترکيب مدل ARMA-gjrGARCH-DCCt و نظريه گراف ، ريسک سيستمي را با به کارگيري رويکرد شبکه ، در سيستم بانکي ايران را به صورت پويا و ايستا بررسي وتحليل مي کند و از شاخص ΔCoVaR نيز براي تح يل ريسک سيستمي و عوامل مؤثر بر آن استفاده ميکند.
همچنين عمده مطالعات در اين زمينه ، به بررسي و اندازه گيري ريسک سيستمي با توجه به شاخص هاي احتمال مشترک زيان پرداخته اند و مطالعاتي کمتري با استفاده از روش شبکه به اندازه گيري ريسک سيستمي پرداخته اند، که عمده مطالعات بر اساس روش شبکه با استفاده از داده هاي صورت هاي مالي بوده است و از داده هاي بازار که نشان دهنده اطلاعات بسيار بهتر و دقيق تري هستند به ندرت استفاده شده است .
سپس بر اساس حداقل درخت پوشا، مهم ترين نهادها و کانال هاي انتقال ريسک در سيستم بانکي کشور را به دست مي آوريم و همچنين به اندازه گيري ريسک سيستمي با استفاده از روش ΔCoVaR ميپردازيم و سرانجام به بررسي عوامل مؤثر بر ريسک سيستمي محاسبه شده ميپردازيم .
آنها براي محاسبه ريسک سيستمي با استفاده از روش GARCH-DCC، مقدار شاخص کسري مورد انتظار نهايي (MES) را براي بخش بانکي ايران محاسبه کرده اند و نتايج بيانگر از عدم پذيرش تأثير معنادار سيستم بانکداري داخلي از بحران هاي مالي اخير جهاني بوده است .
Maddala & Wu )به تصویر صفحه رجوع شود) بر اساس نتايج جدول ٥ در دوره اول ، تمامي شاخص هاي مرکزي نشان دهنده رابطه مستقيم ريسک سيتماتيک ايجاد شده توسط موسسه ها و مرکزيت ساختار شبکه و توپولوژي موسسه ها در سيستم بانکي ميباشند.