چکیده:
بیان مسئله: در حال حاضر، افزایش ساختوساز منجربه ایجاد واگرایی و کاهش ارتباط موثر در رابطة میان فرم، فضا، بستر و معماری شده است که این خود میتواند باعث کاهش تجربه و درک مخاطب از مفهوم عمیق و واقعی بنا شود. در عین حال تکتونیک بهعنوان یک تکنیک دیرپا با مفهوم فن و هنر شاعرانهساختن میتواند پاسخی برای معماری مدرن که معمولا خالی از حس معماری است فراهم کند. نگرش تکتونیک را بهعنوان عامل وحدت فضا و فرم در ارتباط با بستر میتوان تعریف کرد.
هدف پژوهش: پژوهش حاضر جهت تبیین چگونگی نسبت تکتونیک فضا و فرم کالبدی بناهای فرهنگی معماری معاصر ایران با بهرهگیری از تکنیکهای سنجش معنا در طی چهار دهة اخیر انجام شده است.
روش پژوهش: پژوهش حاضر به شیوة ترکیبی و در زمرة پژوهشهای توصیفی-تحلیلی انجام شد. برای انجام این امر مبانی نظری پژوهش و مطالعات میدانی به روش ترکیبی مورد بررسی قرار گرفته شد و از متون، منابع و اسناد تصویری بهصورت کتابخانهای استفاده شد. تکنیک اصلی مقایسة معنای دریافتی از بناهای فرهنگی معاصر در دورههای زمانی یکسان به شیوة افتراق معنایی است. براساس تحلیلها و نظر کارشناسان الگوی مناسب استخراج شد.
نتیجهگیری: یافتة اصلی پژوهش نشاندهندة آن است که بین تکتونیک فضا و فرم کالبدی رابطة خطی معنیداری در هیچ یک از دورههای زمانی وجود ندارد. تشریح اجزای مدل مفهومی پژوهش به این صورت است که تغییر در تکتونیک فضا موجب تغییر در فرم کالبدی بنا نمیشود. بنابراین میتوان نتیجه گرفت، فرم در معماری معاصر ایران حتی در تصور ذهنی افراد مفهومی متفاوت با تکتونیک فضا دارد.
خلاصه ماشینی:
نقش تکتونیک فضا بر فرم بنا با هدف بهبود ارتباط بین بنا و بستر بناهای فرهنگی 1357-1399 چکیده بیان مسئله: در حال حاضر، افزایش ساختوساز منجربه ایجاد واگرایی و کاهش ارتباط مؤثر در رابطۀ میان فرم، فضا، بستر و معماری شده است که این خود میتواند باعث کاهش تجربه و درک مخاطب از مفهوم عمیق و واقعی بنا شود.
در این بخش به بررسی 65 پاسخ که در خصوص شش نمونۀ بنای انتخابی، در این مطالعه جمعآوری شد، پرداخته شده است، نتایج انتخاب امتیازات بهصورت درصد برای 16 صفت که تکتونیکیبودن فضا را اندازهگیری میکنند و در مقابل 16 صفت که غیرتکتونیکیبودن بنا را میسنجند، در جدول زیر ارائه شده است و همچنین در ادامه به بررسی سؤالات فرم بنای مرکز موسیقی ایران پرداخته شده است، برای بررسی فرم بنا، پنج سؤال ( ساختار فضايي، اصول انسجام طرح، شكل سازه و ساخت، مصالح بنا و توجه به زمینۀ طراحی) درنظر گرفته شد که فراوانی و درصد انتخاب هر گزینه در پنج نمونۀ بنای انتخابی دیگر نیز مورد بررسی قرار گرفته شد، در کل 65 پرسشنامه ارائه شده است: براساس نتایج بهدست آمده، مشاهده میشود که بنای موسیقی ایران، از میان صفات تکتونیک، صفات متناسب، سمبولیک، استاتیکی، هویتمند ، باز و پیوسته را به خوبی نشان میدهد.
{مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} نتیجهگیری پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تکتونیک فضا بر تعیین فرم بناهای فرهنگی معماري معاصر ايران با هدف بهبود ارتباط بین بنا و بستر با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی، مطالعات کتابخانهای، میدانی( توزیع پرسشنامه) و همچنین نرمافزار تحلیل آماری (SPSS) با نسخۀ 27 انجام گرفته است.