چکیده:
انسان همواره برای رسیدن به تکامل روحی و معنوی در حال تحول و طی مسیر است و با علم، تجربه و اندوختههای کم و بیش خویش، میخواهد به هدف کمالیاش نایل گردد. طبیعی است که در این مسیر پر پیچ و خم، با فراز و نشیبهایی روبرو میشود که او را خواسته یا ناخواسته از سیر تکاملی باز میدارد. خداوند متعال با نگاهی ویژه به انسان «و نفخت فیه من روحی» فطرت را در اوج عقلانیت به او ارزانی داشته و او را مخلوق بیبدیلی در روی این کره خاکی قرار داده است. همچنانی که در آیه «لا تقنطوا من رحمه الله»، لطف بیکرانش را شامل حال تمام بندگانش نموده است. در این میان نیز بندگانی را که از رحمت واسعه او غافل هستند را سرزنش مینماید. در قرآن کریم نیز وجود مبارک پیامبر گرامی اسلام (ص)، انبیاء و اولیاء الهی برای بشریت الگویی ناب از تمام ابعاد اخلاقی، معرفتی معرفی شده و با بهرهگیری از حیات بیبدیل آنان سعی در رسیدن انسان به جایگاه حقیقی خود در لقاء الله را به دنبال دارد. در مقاله پیش رو نقش استعاذه بر اخلاق مورد بررسی قرار گرفته و استعاذه را نسخهای معرفتی در جامعه به تصویر میکشد و آن را به بیبدیلترین استمداد قلمداد مینماید که انسان را به تکامل رهنمون میسازد.
خلاصه ماشینی:
مطالعه تأثيرات استعاذه بر اخلاق فردي و اجتماعي ناصر ناصري آقابيگلو ١ ، محمّدمهدي کريمي نيا ٢ ، مجتبي انصاري مقدم 3 ١ سطح سه (کارشناسي ارشد) رشته فقه و اصول ، پژوهشگر و مدرّس دانشگاه ٢ استاديار و عضو هيأت علمي دانشگاه علوم و معارف قرآن کريم ، طلبه و پژوهشگر حوزه علميّه قم (نويسنده مسئول ) ٣ دانشجوي دکتري تخصصي علوم قرآن و حديث دانشگاه ميبد، ايران ، مدرّس گروه علوم و حديث دانشکده الهيّات مجتمع آموزش عالي شهيد محلاتي قم چکيده انسان همواره براي رسيدن به تکامل روحي و معنوي در حال تحوّل و طي مسير است و با علم ، تجربه و اندوخته هاي کم و بيش خويش ، مي خواهد به هدف کمالي اش نائل گردد.
در قرآن کريم نيز وجود مبارک پيامبر گرامي اسلام (ص )، انبياء و اولياء الهي براي بشرّيت الگويي ناب از تمام ابعاد اخلاقي ، معرفتي معرفي شده و با بهره گيري از حيات بي بديل آنان سعي در رسيدن انسان به جايگاه حقيقي خود در لقاء الله را به دنبال دارد.
البتّه با فحص در در آيات مختلف ، يکي از مهم ترين اين آيه ها در قرآن مربوط به استعاذه به درگاه الهي است که انسان براي فرزندان و ذرّيه خود، آن را بر زبان خويش جاري مي کند.
از اين منظر که اسلام ديني اجتماعي است و در متن خود براي تک تک جوامع بشري برنامه اي منظم دارد و در جهت بهبود وضع جامعه ، صاحب نظريه ي عقلاني و داراي راه و روش اخلاقي و منحصر به فرد نيز مي باشد.