چکیده:
کوید 19 در چین ظهور کرد و در مدت کوتاهی در سراسر جهان گسترش یافت. این بیماری به دلیل ویژگی انتقال آسان و سریع، عدم توسعه داروها و روشهای درمان، بحثهایی را در مورد تأثیرات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی درصحنه ملی و بینالمللی ایجاد کرده است. بسته به مدتزمان، مقیاس و منطقه گسترش این بیماری، هنوز مشخص نیست که این مسئله تا چه میزان میتواند بر سیستم بینالمللی تأثیر بگذارد؛ اما واضح است که جهان پس از اپیدمی مانند گذشته نخواهد بود. ازاینرو، مقاله حاضر باهدف درک تاثیرات کنونی و پیامدهای سیاسی، امنیتی و اقتصادی این اپیدمی بر سیستم بینالمللی، قصد دارد به این پرسش پاسخ دهد که پاندمی کووید 19 چگونه روندهای اصلی و پارامترهای نظام بینالملل را تحت تأثیر قرار داده است؟ و آیا تحولات به وجود آمده در پهنای سیاست جهانی میتواند چشمانداز منسجمی از سیستم بینالمللی تغییریافته را در دوره پسا کرونا ترسیم کند؟ در راستای پاسخ به این پرسش، ارزیابی و تحلیل دادهها با اتکا به روش تحلیل-تاثیر روند و آموزههای ادبیات تولید شده پیرامون مسئله تغییر در مطالعات روابط بینالملل صورتبندی شده است. یافتههای پژوهش نشان میدهد که این پاندمی سیستم بینالمللی را بسیار شکننده و نامطمئن کرده و با تقویت گفتمان رئالیسم، نظم فعلی در حال دور شدن از مسیری است که توسط سیاستهای نئولیبرال تعین شده است.
covid 19 emerged in China and soon spread around the world. Due to the characteristics of easy and rapid transmission, lack of development of drugs and treatment methods on the one hand and the natural side effects of the measures taken on the other hand, the debate created political, social and economic effects on the national and international stage. It is not yet clear to what extent this can affect the international system. It is clear that the world after the epidemic will not be like in the past. The main question of this article is how has Covid 19 influenced the main trends and parameters of the international system? To what extent will the coronavirus bring change to the world? Evaluation and analysis are based on the trend Impact analysis and the teachings of the literature produced on the issue of change in international relations studies. Findings show These new process makes the international system fragile and uncertain and shows that discourse of realism has strengthened rather than neoliberal policy.