چکیده:
یکی از عرصه های موردتوجه دولت ها برای افزایش قدرت نرم خود بویژه در دوران شیوع کرونا در جهان، بحث دیپلماسی سلامت بوده است. این مفهوم اگرچه جدید نیست اما در سیاست خارجی کشورهای همچون ایران تاکنون جایگاه برجسته ای نداشته است. سوال اصلی پژوهش حاضر این است که کشورهای کوبا و برزیل به عنوان دو نمونه موفق و شناخته شده در حوزه دیپلماسی سلامت در سطح جهان، چه تجربیاتی داشته اند و ایران چگونه می تواند از این تجربیات برای افزایش قدرت نرم خود در سطح جهانی استفاده نماید؟ روش مورد استفاده در مقاله روش مقایسه ای-تحلیلی است و از نظریه قدرت نرم برای تحلیل داده های جمع آوری شده استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد تجربیات موفق برزیل در همکاری با سازمان بهداشت جهانی در امر مبارزه با ایدز و نیز تدوین کنوانسیون های بین المللی می تواند از سوی ایران نیز در بحث قاچاق مواد مخدر و آثار مصرف آن تکرار گردد. همچنین ایران می تواند همانند برزیل کمک های مالی خود در زمینه های بهداشتی را از کانال سازمان بهداشت جهانی به دست کشورهای مقصد رسانده و از این طریق بر شهرت بین المللی اش بیفزاید. همچنین موفقیت های کوبا در امر آموزش دانشجویان دیگر کشورها در رشته های پزشکی، فروش دارو و تجهیزات پزشکی، ارائه خدمات بهداشتی به کشورهای نیازمند، مشارکت در برنامه های واکسیناسیون جهانی و...امکان تکرار شدن از سوی ایران را دارد.
One of the sates concerns to increase their soft power, especially during the coronavirus outbreak in the world, has been the issue of health diplomacy. Although this concept is not new, it has not had a prominent place in the foreign policy of countries such as Iran. The main question of the study is what experiences have Cuba and Brazil as two successful and world-famous examples in the field of health diplomacy, and how can Iran use these experiences to increase its soft power in the world? The research hypothesis emphasizes that in these countries, health has spilled over from the issue of domestic policy to foreign policy. Relying on ideological and economic interests, Cuba used it to serve its soft power, and Brazil directly to pursue the political dimension (building reputation and gain prestige). The method used in this paper is a comparative-analytical method and soft power theory has been used to analyze the collected data. Findings show that Brazil's successful experiences in cooperation with the World Health Organization in the fight against AIDS and the development of international conventions can be repeated by Iran in the field of drug trafficking and its effects. Iran, like Brazil, can provide financial assistance to countries through the WHO, thereby boosting its international reputation. Also, Cuba's success in educating students from other countries in the fields of medicine, selling drugs and medical equipment, providing health services to applicant countries, participating in global vaccination programs, etc., may be repeated by Iran.
خلاصه ماشینی:
سوال اصلي پژوهش اين است که کشورهاي کوبا و برزيل به عنوان دو نمونه موفق و شناخته شده در سطح جهان در حوزه ديپلماسي سلامت چه تجربياتي داشته اند و ايران چگونه مي تواند از اين تجربيات براي افزايش قدرت نرم خود در سطح جهاني استفاده نمايد؟ روش مورد استفاده روش مقايسه اي-تحليلي است و داده هاي لازم به شيوه کتابخانه اي جمع آوري شده است .
(٢٠٢٠ ,WHO) براي اين نوع از ديپلماسي شاخصه هاي زير را مي توان شناسايي کرد: ميزان همکاري و کمک رساني در حوزه بهداشت به ديگر کشورها به هنگام بروز بلاياي طبيعي و غيرطبيعي، (٢٠٠٨ ,Feinsilver) ميزان و سطح همکاري با سازمان بهداشت جهاني، ميزان اعطاي کمک هاي بلاعوض مالي به سازمان بهداشت جهاني، ميزان کمک هاي مالي به کشورهاي فقير براي اصلاح نظام بهداشت و ايجاد تاسيسات زيربنايي،(٢٠١٧ ,Shajalal Et al) ميزان مشارکت در کنترل و مبارزه با همه گيري ها و ايجاد کمپين هاي واکسيناسيون ،( Marrogi ٢٠١٤ ,and al-Dulaimi) ارائه اموزش هاي بهداشتي و همکاري هاي علمي با ديگر کشورها، ارائه مستقيم خدمات پزشکي به شهروندان ديگر کشورها، ارائه خدمات مشاوره اي بهداشتي به کشورهاي جهان ، اهداي دارو و تجهيزات پزشکي به کشورهاي توسعه نيافته و کم برخوردار،(٢٠٢٠ ,Ward) تاسيس مراکز درماني و بهداشتي در ديگر کشورها، ارائه بورس هاي تحصيلي در رشته هاي مرتبط با پزشکي و بهداشت ، ميزباني از رخدادهاي مهم علمي در حوزه پزشکي، همايش ها، سمينارها،(٢٠٠٦ ,Feinsilver) تبديل شدن به الگويي موفق در حوزه سلامت و انعکاس دستاوردها به ديگر کشورها،(٢٠١٠ ,Huang) نقش آفريني در تنظيم معاهدات و کنوانسيون هاي بين المللي مرتبط با حوزه بهداشت و پزشکي.