چکیده:
هدف: مقایسه اثربخشی مداخله فرزندپروری مبتنی بر ذهن آگاهی به مادران و مداخله شفقت به خود به دختران بر تاب آوری دختران نوجوان با تعارض والد-فرزندی در شیوع ویروسکرونا بود. روش پژوهش: نیمه آزمایشی، با طرح پیشآزمون پسآزمون با گروه گواه و پیگیری بود. جامعه آماری را دختران نوجوان14و 15 سال که در سال تحصیلی 1400- 1399 در منطقه14شهر تهران و در مدارس دولتی مشغول به تحصیل بودند و مادران آنها تشکیل میدادند.34 نفر از دانشآموزان با تعارض والد- فرزند با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروهمارده شدند. گروه آزمایش اول10نفر از مادران دانش آموزان تحت مداخله فرزندپروری مبتنی بر ذهن آگاهی (بوگلز و رستیفو، 2014) وگروه آزمایش دوم 12نفراز دانش آموزان تحت مداخله شفقت به خود (گیلبرت،2010)، قرار گرفتند و در گروه گواه 12 نفراز دانش آموزان هیچ مداخله دریافت نکردند. ابزار پژوهش مقیاس تاب آوری (کانر و دیویدسون، 2003) بود. یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل واریانس آمیخته نشان داد که مداخله فرزندپروری مبتنی بر ذهنآگاهی به مادران و مداخله شفقت به خود به دختران نسبت به گروه گواه به طور معنی داری بر تاب آوری اثربخش بوده (001/0= P، 63/19 = F) و بین دو روش تفاوت معناداری در افزایش تاب آوری مشاهده نشد و این تاثیر در طول زمان ثابت باقی مانده است (001/0p≤). نتیجه گیری: با توجه بهنتایج میتوان از این آموزشها در محیط های مشاوره مدارس و خانواده به منظور افزایش تاب آوری و بهبود روابط نوجوانان دارای تعارض با والدین استفاده کرد
Aim: The present study is conducted with the aim of comparing the effectiveness of mindfulness-based parenthood intervention for mothers and self-compassion intervention for girls on resilience of teenage girls that have parent-child conflict. Method: The research method was quasi-experimental with a pre-test post-test design. It also had control group and follow-up. The statistical population of the study consisted of 14 and 15 years old teenage girls who were studying in public schools in district 14 of Tehran, in the school year 2021-22 and their mothers. The sample of the study was 34 students who were selected by purposive sampling method and randomly divided into three groups. The first group were 10 of the student's mothers who received mindfulness-based parenthood intervention (Bogels & Restifo, 2014) and the second group consisted of 12 students who received self-compassion intervention (Gilbert, 2010). Besides, the control group consisted of 12 students who didn’t receive any intervention. Data:were collected with resilience scale (Conner & Davidson, 2003). Results: The outcomes of the analysis of mixvariance demonstrated that mindfulness-based parenthood intervention for mothers and self-compassion intervention for girls were significantly effective on resilience, compared to the control group (F=19/63, P=0/001). and there were no significant differences between the effectiveness of the two methods and the effects of intervention over time remained constant (P≤0.001). Conclusion: Therefore, these interventions can be used in school counseling environments so as to increase resilience, improve relationships, for adolescents who have conflict with their parents
خلاصه ماشینی:
نتیجه گیری: با توجه بهنتایج میتوان از این آموزشها در محیط های مشاوره مدارس و خانواده به منظور افزایش تاب آوری و بهبود روابط نوجوانان دارای تعارض با والدین استفاده کرد کلیدواژه ها: تعارض والد-فرزندی، تاب آوری، شفقت به خود، شیوع ویروس کرونا، فرزندپروری مبتنی بر ذهن آگاهی مقدمه خانواده اولین نهاد اجتماعی است که اعضای آن با تعلق خاطر به آن احساس آرامش و امنیت را تجربه می - نمایند.
نوری و شهابی (١٣٩٦) نیز به این نتیجه دست یافتند که آموزش شفقت به خود به طور معناداری بر تاب آوری افراد شرکت کننده در پژوهش موثر بوده و مداخله مبتنی بر شفقت با اصلاح و افزایش تعامل های بین فردی باعث افزایش انعطاف پذیری کنشی میشود (گرجین پور، علیپور، جلوه و عبدی، ١٣٩٩) جان بزرگی، دربانی و پارساکیا (٢٠٢٠) دریافتند که شفقت به خود با الگوهای ارتباطی، سلامت خانواده و خودکارآمدی در ارتباط است (جان بزرگی، دربانی و پارساکیا، ٢٠٢٠).
بر اساس یافته های پژوهش مداخله فرزندپروری مبتنی بر ذهن آگاهی به مادران و مداخله شفقت به خود به دختران تاب آوری را به صورت معنادار در دختران دارای تعارض والد- فرزندی تحت تاثیر قرار داده است .
همچنین نتایج پژوهش حاضر نشان داد مداخله شفقت به خود به دانش آموزان دختر بر افزایش تاب آوری دختران نوجوان دارای تعارض والد- فرزندی موثر است .
نتایج نشان داد بین اثر مداخله فرزندپروری مبتنی بر ذهن آگاهی به مادران و شفقت به خود به دختران بر تاب آوری دختران نوجوان دارای تعارض والد- فرزندی تفاوت معنادار وجود ندارد.