چکیده:
در ادبیات معاصر بویژه شعر نو، حوزهی دلالتها و انتقال معنا از دایرهی واژگان به نظامهای گستردهای چون آواها، نوع نوشتار جمله و پارهها، نشانههای تصویری و ... گسترده شده است که در میان آنها، کاربردهای مجازی از نشانههای سجاوندی یکی از گزینههای مطرح در این زمینه است. در این میان، نشانهی تعلیق بواسطهی پتانسیل بالا و شمول معنایی، در میان شاعران معاصر از اقبال بیشتری برخوردار بوده و هست. لذا این پژوهش سعی دارد با نگاهی تحلیلی، معانی محتمل و مشترک شاعران در حوزهی کاربردی سه نقطه را استخراج کرده و در دستهبندی آماری، به یک تحلیل جامع از آن دست یابد و با بررسی مجموعهی آثار شاملو، ابتهاج، مصدق، براهنی، رویایی و گروس عبدالملکیان، هشت معنای مشترک و ویژه را در شعر معاصر تعریف نماید؛ در نتایج این پژوهش، هر کدام از آنان در بخشی از آثار شاعران برجستهتر بوده و قابلیت ترکیب و تلفیق با یکدیگر را نیز دارا هستند. از سوی دیگر، هر شاعر در گرایش به یک یا چند کاربرد نشانه-ی تعلیق، به تشخص سبکی رسیده که در قالب دادههای آماری و تفسیر آن ارائه شده است. همچنین نوع و سیر کاربرد این نشانه، ارتباط مستقیم با گذار از مرحلهی مدرنیسم به پسامدرن در شعر معاصر دارد.
In contemporary literature, especially new poetry, the field of connotations and the transfer of meaning has expanded from vocabulary to extensive systems such as sounds, the type of writing of sentences and fragments, visual signs, etc. Among them, virtual applications of Punctuation are one of the proposed options in this field. In the meantime, the Ellipsis Dots has been and still is more popular among contemporary poets due to its high potential and semantic inclusion. Therefore, this research tries to extract possible and common meanings of poets in the practical field of three points with an analytical view and achieve a comprehensive analysis of it in the statistical category and by examining the collection of works of Shamlou, Ebtahaj, Mossadegh, Baraheni, Royaei and Gros Abdul Malikian, define eight common and special meanings in contemporary poetry; In the results of this research, each of them is more prominent in some of the works of poets and they have the ability to combine and combine with each other. On the other hand, each poet in his tendency to use one or more Ellipsis Dots, has reached the characteristic of his style, which is presented in the form of statistical data and its interpretation. Also, the type and course of use of this sign is directly related to the transition from modernism to postmodernism in contemporary poetry.
خلاصه ماشینی:
بنابراین ، نگارنده در این پژوهش سعی دارد، با نگاهی تحلیلی ، معانی محتمل و مشترک شاعران در حوزۀ کاربردی سه نقطـه را استخراج کند و در دسته بندی آماری به تحلیلی جـامع از آن دسـت یابـد و بـا بررسـی مجموعه آثار شاملو، ابتهاج ، مصدق ، براهنی ، رؤیایی ، و گروس عبدالملکیان هشـت معنـای مشترک و ویژه را در شعر معاصر تعریف کند.
اما، بـا نگـاهی بـه آثـار شاعران معاصر و بررسی نقدهای آنان ، مشاهده می شود که دایرۀ این نقش های قراردادی به حوزۀ شعر، به ویژه شعر آزاد، گسترده شده و ناقدان نیز آن ها را تفسیر و توجیـه مـی کننـد؛ به تعبیری ، نشانه های سجاوندی از کاربرد قراردادی خود به کاربست ذوقی و سـبکی تغییـر ذائقه می دهد و به ساخت شعری و نشانۀ معنـایی مسـتقل بـدل مـی شـود؛ بـه تعبیـرِ دیگـر، نشانه های سجاوندی در دورۀ جدید، به پی روی از دیگر دلالت هـای زبـانی ــ نوشـتاری ، در آستانۀ یک دگردیسی در حوزۀ کارکرد وارد و به عنصری کنش گر در حـوزۀ سـبک مبـدل می شود.
٤. مورد مطالعاتی نگارنده در این پژوهش ، با تأکید بر فراگیربودن ادعا در شعر معاصر، سعی بر آن دارد تا بـر آثار چاپ شده در زمان حیات شش شاعر، یعنی احمد شاملو، هوشنگ ابتهاج ، رضا براهنی ، حمید مصدق ، یدالله رؤیایی ، و گروس عبدالملکیان ، متمرکز شود.