چکیده:
هدف پژوهش بررسی نقش یادگیری سازمانی در تمایل به تغییر معلمان با میانجیگری توسعه حرفهای آنان بود. جامعه پژوهش کلیه معلمان دوره ابتدایی استان کردستان در سال 1401-1400 که تعداد آنان برابر با 6803 نفربود، که از این جامعه با روش نمونهگیری تصادفی طبقهای نسبتی و بر مبنای فرمول کوکران نمونهای به حجم 364 معلم انتخاب شد. روش پژوهش کمی از نوع مطالعات همبستگی و رویکرد مدلسازی معادله ساختاری کوواریانس محور است. جهت گردآوری دادهها از پرسشنامههای یادگیری سازمانی گارسیامورالس و همکاران (2006)؛ توسعه حرفهای نوا (2008) و تمایل به تغییر دانهام و همکاران (۱۹۸۹) استفاده شد. پایایی و روایی پرسشنامهها با روشهای آلفای کرانباخ و تحلیل عاملی تاییدی بررسی شدند، جهت تحلیل دادهها از مدل یابی معادلات ساختاری بهوسیله نرمافزار lisrel استفاده شد. نتایج نشان داد یادگیری سازمانی معلمان دارای اثر مستقیم مثبت (22/ 0)، اثر غیرمستقیم مثبت (1856/ 0) و اثر کل مثبت (4056/ 0) و معنادار بر تمایل به تغییر معلمان در سطح 05/ 0 است. توسعه حرفهای معلمان دارای اثر مستقیم مثبت (32/ 0) و معنادار بر تمایل به تغییر معلمان در سطح 05/0 است. همچنین متغیرهای یادگیری سازمانی معلمان و توسعه حرفهای آنان قادر به تبیین 23 درصد واریانس تمایل به تغییر معلمان هستند، مقدار واریانس تبیین شده تمایل به تغییر معلمان با توجه به مقدار تی آن (72/ 8) در سطح 05/ 0 معنادار است.. نتایج پژوهش مبین آن بودکه یادگیری سازمانی معلمان بهواسطه توسعه حرفهای آنان بر تمایل به تغییر معلمان اثر دارد. نتیجه حاضر با تلفیق نتایج مطالعات ارائهشده در پژوهش حاضر در تبیین این رابطه غیرمستقیم هماهنگ است.
The aim of the research was to investigate the role of teachers' organizational learning in teachers' willingness to change by mediating their professional development. The research population was all primary school teachers in Kurdistan province. , which was selected from this population by proportional stratified random sampling and based on Cochran's formula, a sample size of 364 teachers. The quantitative research method is correlation studies and covariance-based structural equation modeling approach. To collect data from the organizational learning questionnaires of Garcia Morales and colleagues (2006); Nova's (2008) professional development and Dunham et al.'s (1989) willingness to change were used. The reliability and validity of the questionnaires were checked with Cronbach's alpha techniques and confirmatory factor analysis. In order to analyze the data, structural equation modeling was used by Lisrel software. The results showed that teachers' organizational learning and their professional development have a direct positive effect on teachers' willingness to change at the 0.05 level; Teachers' organizational learning through their professional development has a positive indirect effect on teachers' willingness to change at the 0.05 level; Also, teachers' organizational learning and their professional development are able to explain 0.23 of the variance of teachers' tendency to change. Organizational learning of teachers creates a suitable environment for the desire to change teachers and provides the environment for accepting new thinking and using new ways, which causes the professional growth of teachers.
خلاصه ماشینی:
علمی نقش یادگیری سازمانی در تمایل به تغییر معلمان با میانجیگیری توسعه حرفهایآنان پروانه محمدی ، سیروس قنبری* ، محمد رضا اردلان {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} تاریخ دریافت: 8 آبان 1401 تاریخ پذیرش: 27 دی 1401 تاریخ انتشار: 24 فروردین 1402 چکیده یکی از چالشهای فراروی مدیریت دولتی ایران، تقویت تابآوری کارکنان در شرایط مواجهه کشور با انواع بحرانهاست، زیرا سازمانهای دولتی با اتکا نیروی انسانی خود میتوانند راهبری و مدیریت برخورد با انواع بحرانها را بهصورت اثربخش انجام دهند.
نتایج پژوهش نشان داد که یادگیری سازمانی معلمان بر توسعه حرفهای آنان اثر دارد.
دانش، اطلاعات، شناخت و مهارتها و روشهای کار آنان باید تغییر کند، لازمه این کار حرفهای شدن تمام معلمان > نتایج پژوهش مبین آن بود که یادگیری سازمانی معلمان بهواسطه توسعه حرفهای آنان بر تمایل به تغییر معلمان Gander & McInnes Wang Markle Limpert Groves دارد.
"Mediating effect of organizational learning and moderating role of environmental dynamism on the relationship between strategic change and firm performance", Journal of Strategy and Management, 12 (2), 275-297.