چکیده:
هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی برنامۀ پیشگیری از خودزنی در مدارس بر خطرپذیری و فراهیجانهای نوجوانان دختر بود. پژوهش حاضر بهلحاظ هدف، کاربردی و روش آن نیمهآزمایشی با گروه آزمایش و گواه و مرحلۀ پیگیری بود. جامعۀ آماری شامل تمام دختران نوجوانی بود که در سال تحصیلی 1399-1398 در مقطع متوسطۀ اول مدارس رشت مشغول به تحصیل بودند و حداقل یک بار اقدام به خودزنی داشتند. نمونۀ پژوهش شامل 34 نوجوان خودزنیکننده بود که از طریق نمونهگیری دردسترس انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. برای جمعآوری اطلاعات، از دو مقیاس خطرپذیری نوجوانان ایرانی (IARS) و فراهیجان (MS) استفاده شد. گروه آزمایش در معرض 16 جلسه برنامۀ آموزشی پیشگیری از خودزنی (دو بار در هفته) قرار گرفتند و گروه گواه آموزشی دریافت نکرد. نتایج با استفاده از نرمافزار SPSS و با روش تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها حاکی از اثرگذاری معنیدار بستۀ آموزشی بر کاهش خطرپذیری، کاهش فراهیجان منفی و افزایش فراهیجان مثبت در سطح 001/ 0>P بود. در مرحلۀ پیگیری، اثرگذاری بسته بر مولفههای گرایش به الکل، گرایش به رابطه و رفتار جنسی و گرایش به رابطه با جنس مخالف از متغیر خطرپذیری و زیرمولفۀ علاقه از فراهیجان مثبت معنیدار نبود. بستۀ آموزشی از طریق آموزش تنظیم هیجانها و بازسازی شناختی بر کاهش خطرپذیری، کاهش فراهیجانهای منفی و افزایش فراهیجانهای مثبت دختران نوجوان موثر است و بهعنوان مداخلهای برای پیشگیری از خودزنی در مدارس پیشنهاد میشود.
The aim of this study was to ascertain the impact of a school-based self-injury prevention program on adolescents’ risk taking and metaemotions. The study has an applied objective and a quasi-experimental design, with experimental and control groups and follow-up. In 2019-2020, the statistical population comprised all adolescent females attending Rasht schools who had self-inflicted at least once. The sample consisted of 34 adolescents who had self-inflicted injuries and had been randomly assigned to experimental and control groups. Data was collected using two scales: “Iranian adolescents’ risk” (IARS) and meta-emotion (MS). The experimental group received 16 sessions of self-injury prevention training (twice per week), while the control group received no training. Data were analyzed using repeated measures ANOVA and SPSS-25 software. P <0.001 indicated a significant effect of the training program on decreasing risk taking, negative emotion, and increasing positive emotion. During the follow-up phase, the risk-taking variable and the subcomponent of interest in metaemotion were not positively affected by the components of alcohol orientation, relationship to sexual orientation and behavior, and orientation to the opposite sex. Effectiveness of an educational package consisting of emotion regulation training, cognitive reconstruction, and… in reducing risk, reducing negative metaemotions, and increasing positive metaemotions in adolescent females. According to the results, interventions can be recommended to prevent self-injury in schools.
خلاصه ماشینی:
ir//https: شاپا الکترونیکی : ٤٥٠٤-٢٦٧٦ اثربخشی برنامۀ پیشگیری از خودزنی در مدارس بر خطرپذیری و فراهیجان های دختران نوجوان ۵ ندا نژادحمدی ١، فریبرز درتاج ٢*، اسماعیل سعدی پور٣، کامران شیوندی چلیچه ۴، سجاد رضائی ١.
بستۀ آموزشی از طریق آموزش تنظیم هیجان ها و بازسازی شناختی بر کـاهش خطرپـذیری ، کـاهش فراهیجـان هـای منفی و افزایش فراهیجـان هـای مثبـت دختران نوجوان مؤثر است و به عنوان مداخله ای برای پیشگیری از خودزنی در مدارس پیشنهاد می شود.
7. Zetterqvist, Lundh, Dahlström, & Svedin 8.
نتایج تحقیقات نشان داده است در جمعیت های غیربالینی رفتارهای خودزنی با خطرپذیری در نوجوانان رابطه دارد (گینا و همکاران ..
با توجه به مطالب ذکرشده ، در این پژوهش به تعیین اثربخشی بستۀ آموزشی پیشگیری از خودزنی در نوجوانان دختر (با تأکید بر عوامل خطر و محافظتی ) بر فراهیجان ها و خطرپذیری پرداخته می شود.
همچنین مطابق نتایج جدول ٥، تفاوت میانگین گروه برنامۀ پیشگیری از خودزنی در گروه کنترل و گواه در تمامی مؤلفه های خطرپذیری به غیر از گرایش به رابطه و رفتار جنسی معنادار و اثربخش بوده است (٠٠٥>P).
نتایج نشان می دهد اثر برنامۀ پیشگیری از خودزنی در تمامی مؤلفه های فراهیجان در طول زمان تأثیر خود را حفظ کرده است .
Association between emotion dysregulation and distinct groups of non-suicidal self-injury in Taiwanese female adolescents.
Longitudinal development of risk-taking and self-injurious behavior in association with late adolescent borderline personality disorder symptoms.
Reciprocal risk: The longitudinal relationship between emotion regulation and non-suicidal self-injury in adolescents.