چکیده:
پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر نیمرخ کارآفرینی بر قصد کارآفرینی با تعدیلگری محیط دانشگاه انجام شده است. نوشتار پیشِ رو از لحاظ هدف، کاربردی و به لحاظ روش انجام کار از نوع توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری شامل همه دانشجویان گروه کارآفرینی دانشگاه سیستان و بلوچستان به تعداد 130 نفر بود که نمونه آماری 95 نفری از آنان با روش تصادفی ساده و با استفاده از جدول کرجسی و مورگان انتخاب گردید. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامه بود. پایایی ابزار بهوسیله دو معیار پایایی ترکیبی و ضرایب بار عاملی و روایی آن با استفاده از روایی همگرا و روایی واگرا تأیید شد. بهمنظور بررسی مدلهای اندازهگیری، ساختاری و آزمون فرضیات از روش حداقل مربعات جزئی در نرمافزار Smart PLS نسخه 3 استفاده شد. یافتههای پژوهش، نقش تعدیلگری محیط دانشگاه مذکور بر رابطه بین نیمرخ کارآفرینی و قصد کارآفرینی دانشجویان را تأیید نکرد اما وجود تأثیر مثبت نسبتاً قوی نیمرخ کارآفرینی بر قصد کارآفرینی دانشجویان تأیید گردید. به عبارت دیگر با تقویت چهار متغیر خودکارآمدی، ریسکپذیری، نوآوری و اجتماعی بودن، میتوان قصد کارآفرینی افراد را بالا برد. همچنین رابطه بین محیط دانشگاه و قصد کارآفرینی رد شد به این معنا که بر اساس نتایج، محیط دانشگاه سیستان و بلوچستان در ایجاد قصد کارآفرینی افراد نقش تعیین کنندهای نداشت. بر اساس نتایج، برگزاری کارگاههای آموزشی متعدد و متنوع جهت ایجاد محیطی جذاب و محرک و همچنین دعوت از کارآفرینان موفق و برتر به عنوان الگو در زمینه آموزش کارآفرینی پیشنهاد گردید.
The main purpose of this study was to investigate the impact of entrepreneurship profile on entrepreneurship intention considering the moderating role of university environment. This applied research is in correlational type in terms of method. The statistical population consisted of all 130 students of Entrepreneurship Department in the University of Sistan and Baluchestan. A sample of 95 people was selected using simple random sampling and Morgan table. The data gathering tool was questionnaire. The reliability of the questionnaire was examined by two features of combined reliability and factor loading coefficients and was confirmed by using convergent and divergent validity. Partial least squares method in Smart PLS 3 software was used to investigate measurement and structural models as well as research hypothesis. The research findings did not confirm the moderating role of university environment toward the relationship between entrepreneurship profile and students' entrepreneurship intention but the relatively strong positive impact of the entrepreneurship profile on the students' entrepreneurship intention was confirmed. In other words, by strengthening the four variables of self-efficacy, risk-taking, innovation and sociability, which are considered as entrepreneurial profiles in this research, the entrepreneurial intention of the studied people can be increased. Also, the relationship between university environment and entrepreneurial intention was rejected; This means respondents believe that university environment does not play a role in creating entrepreneurial intention. According to the results, holding several and varied educational workshops in order to create an enchanting and stimulating environment and also inviting successful and top entrepreneurs as role models in teaching entrepreneurship is recommended.
خلاصه ماشینی:
با توجه به اينکه در جامعه مد نظر، تا کنون پژوهشي انجام نشده است که اثرگذاري عوامل درون زا و برون زا بر قصد کارآفرينانه را به طور هم زمان بررسي کند، پژوهش حاضر با در نظر گرفتن اهميت ويژگيهاي کارآفرينانه افراد (به عنوان عوامل درون زا) در تحقق کارآفريني و نيز توجه به نقش دانشگاه (به عنوان يک عامل بـرون زا و مهـم تـرين محيطي که فرد در آن به صورت علمي با آموزش هاي کارآفرينانه مواجه ميشود)، در پي پاسخ به اين سؤال اصـلي است که آيا نيمرخ کارآفرينانه دانشجويان کارآفريني بر قصد کارآفريني آنان مؤثر است و محيط دانشگاه سيستان و بلوچستان ميتواند به عنوان يک متغير تعديل گر بر رابطه بين نيمرخ کارآفريني و قصد کـارآفريني دانشـجويان اثـر بگذارد؟ مباني نظري و پيشينۀ پژوهش کارآفريني رفتار است ؛ البته رفتاري مبتني بر قصد و اراده آگاهانه ؛ به عبارت ديگر، پيش از آنکه فرد اقدام بـه رفتـار (عمل کارآفرينانه راه اندازي کسب و کار جديد) کند، بايد قصد اين اقدام را داشته باشد.
پوروايي و همکاران (١٣٩٩) در پژوهشي با عنوان بررسي عوامل مؤثر بر قصد کارآفريني دانشجويان ، دانشجويان دانشگاه علوم کشاورزي و منابع طبيعي گرگان را مورد مطالعه قـرار دادنـد و بـه ايـن نتيجـه رسـيدند کـه تفـاوت معناداري بين پاسخگويان از نظر قصد کارآفريني بر حسب جنسيت ، شرکت در دوره هاي آموزش کارآفريني، تجربۀ کاري و دارا بودن شغل آزاد وجود دارد.
The role of teaching “basics of entrepreneurship” course on the entrepreneurship intention in the students of non- management fields (case study: Faculty of Arts and Faculty of Literature and Human Sciences in Tehran University).