چکیده:
توسعهء فرایندی چند بعدی و به معنای فراهم شدن زمینههای لازم برای ظهور ظرفیتها و قابلیتها برای نیل به پیشرفت و افزایش تواناییهای کمیو کیفی جامعه تلقی میشود. برای آن سه رکن اساسی متصور شده است آزاین رو اصولی چند را برای هدایت آن منظور کردهاند در فرایند توسعه نهادهای بسیاری دخیلندء یکی از نهادهای اساسی آموزش و پرورش است. این نهاد به طور مستقیم برفرایند توسعه اجتماعی - انسانی تاثیر میگذارد. دراین مقاله ابتدا به معرفی موانع اساسی توسعهی پایدارء در قالب دو بخش موانع راهبردی و موانع کارکردی پرداخته شد. در بخش موانع راهبردی به مواردی از 1 قبیل: فقدان نظریه و دکترین مشخص و مناسب در حوزهی برنامهی درسی براساس مبانی علمیو تخصصی, متمرکز بودن و انعطافناپذیر بودن نظام برنامهی درسی,» انطباق یافتن ناقص ساختار و فعالیتهای عمده در فراگرد آموزش یا فرایند پژوهش و عدم اولویتگذاری پژوهش در دل آموزش» صنعت محوری در آموزش به جای اطلاعات - محوریء فشارهای ناشی از همراهی با فرایند جهانی شدن» مواجهه با نظریههای جدید مربوط به فلسفهی پست مدرنیزم نظیر نظریه سازندگی یادگیریء عدم جامعیت برنامهها در آموزش مهارتهای مورد نیازء عدم تاکید بر روششناسی علمی» ضعف و ناتوانی وایجادنگرش منفی نسبت به علوم پایه. قشریگری, عدمایجاد تغییرات سازمانیء احساسی و هیجانی عمل کردن جامعه. صنعت و نارسائی آموزش زبانانگلیسی اشاره شده است. در بخش موانع کارکردی به مواردی از قبیل: نظام برنامهی درسی موضوع مدار پاسخمحورء آموزش سنتی» محدودیت در استفاده از فنآوری اطلاعات. فقدان جامعیت یادگیری» تاکید افراطی بر امتحانات و ارزشیابیهای نتیجه مدار و تراکمیء ناکارآمدی واحدهای درسی, فقدان اهتمام لازم در رابطه با خواندن و مطالعه کردن, تخر فرهنگی در برخی از کتابهای درسی, استبدادزدگی در ارتباط بین معلم و شاگرد پرداخته شد. و بالاخره» ء در پایان به ارائه توصیههای راهبردی در چند محور اشاره شده است.