چکیده:
پیشینه و اهداف: امروزه فناوری آموزشی، یکی از مهمترین ابزارها در نظام آموزشی بشمار
میآید. با بهرهگیری از فناوری، فراگیران خواهند توانست اطلاعات بیشتری را در مدت زمان
کوتاهتری جذب کنند. طراحی مناسب برای استفاده از فناوریهای آموزشی نقش مهمی در
اثربخشی آن فناوری دارد . محیط یادگیری دانشآموزمحور مبتنی بر فناوری به عنوان یک
رویکرد آموزشی خلاقانه، به صورت فراگیرمحور، تعاملی، انعطافپذیر برای انتقال بینشها،
مهارتها و اطلاعاتی که بهمنظور خاص طراحی شده بکار میرود . بر این اساس پژوهش حاضر
باهدف بررسی تاثیر یادگیری دانشآموزمحور مبتنی بر فناوری بر سطح مشارکت، نشاط و رشد
اجتماعی دانشآموزان انجام شد. روشها: در این پژوهش روش نیمه )شبه( آزمایشی با طرح پیشآزمون پسآزمون و گروه -
کنترل انجام شد. جامعه آماری متشکل از کلیه دانشآموزان پایه چهارم ابتدائی شهرستان
2042 به تعداد 2831 نفر بوده که 04 نفر از آنان بهعنوان - ساری در سال تحصیلی 2041
نمونه انتخاب شدند. در مرحله نخست نمونه گیری به شیوه تصادفی خوشه ای چندمرحله ای از
کل مدارس ابتدائی، پایه چهارم انجام شد و در مرحله دوم، بهطور تصادفی ساده و بر اساس
قرعهکشی، دانشآموزان در دو گروه آزمایش ) 14 نفر( و کنترل ) 14 نفر( گمارش شدند. ابزار
اندازهگیری، پرسشنامههای مشارکت اجتماعی کوهن و رسمن ) 2791 (، نشاط اجتماعی تمیزی
فر و عزیزی مهر ) 2871 ( و رشد اجتماعی وایلند بوده که در هر دو گروه توزیع و اجرا شد. بعد
از نمرهگذاری، درحالیکه گروه کنترل در فهرست انتظار باقی ماند، دانش آموزان گروه آزمایش
مطابق با محتوای الکترونیکی تولید شده با رویکرد دانشآموزمحور با استفاد از نرم افزار
استوریلاین در درس مطالعات اجتماعی در 3 جلسهی 04 دقیقهای و گروه کنترل همان محتوا
با زمان برابر را به صورت گروهی با همان معلم به روش سنتی آموزش دیدند. پایایی ابزار اندازه-
4 به دست آمد. برای / 4 و 30 /71 ،4/ گیری، با استفاده از آلفای کرونباخ به ترتیب، 33
تجزیهوتحلیل دادهها از آزمونهای t مستقل و همبسته و تحلیل کوواریانس استفاده شد.
یافتهها: نتایج تحللیل آماری نشان داد که پس از تعدیل نمرات پیشآزمون، در سطح اطمینان
4/ 72 درصد ) 42 = بین میانگین نمرات مشارکت اجتماعی، نشاط اجتماعی و رشد اجتماعی ،)α
در پیشآزمون )قبل از مداخله( و پسآزمون )بعد از مداخله(، همچنین، در بین گروههای
کنترل و آزمایش اختلاف معناداری وجود دارد. چرا که، مقدار بهدست آمده برای سطح
معناداری ) Sig. 4/ (، از مقدار 42 = کوچکتر است. بهطوریکه، میانگین نمرات مشارکت ،α
اجتماعی، نشاط اجتماعی و رشد اجتماعی در پسآزمون و در گروه آزمایش در مقایسه با گروه
کنترل افزایش قابل ملاحظهای داشته است
نتیجهگیری: نتایج پژوهش نشان داد یادگیری دانشآموز محور از طریق استفاده از فناوری، بر
سطح مشارکت، نشاط و رشد اجتماعی دانش آموزان مقطع ابتدائی شهرستان ساری تاثیر دارد.
یادگیری دانشآموز محور مبتنی بر فناوری در گروه آزمایش با ایجاد انگیزه و علاقه در دانش
آموزان، فعالیتهای مشارکتی و همچنین علاقهمندی به موضوعات مطرح شده هنگام تدریس را
تقویت نمود . همچنین نتایج حاصل نشان داد که بین گروه آزمایش و گروه کنترل تفاوت
معناداری در سطح نشاط و رشد اجتماعی وجود داشت و یادگیری دانشآموز محور مبتنی بر
فناوری توانست مشکلات گروه آزمایش از جمله ارتباط ضعیف بین دانش آموزان را حل کند و
سبب ارتقاء نشاط اجتماعی در محیط مدرسه گردد.