نامه ای از دوست متفرقه

"ثانیا این مراسله بمناسبت مقدمه‌ای‌ که داشت و از جناب نخست‌وزیر تشکر کرده بودم حق آن بود که در صفحه‌ اول مجله چاپ میشد نه در صفحه آخر که بنظر نمیرسید. ولی این‌بار چنانکه عرض کردم به‌ احترام نام نخست‌وزیر مناسبتر بود که آن نامهء مختصر در اول مجله جای‌ داشته باشد از این بابت خجلم که بحضور آن‌جناب نامه‌ی تشکری هم ننوشته‌ام‌ میدانید که پس از آن‌همه بی‌لطفی آقای دکتر.... هم مزید علت گردیده بود که در مقابل‌ آن قصیدهء من که از صمیم قلب بحضورشان تقدیم کرده بودم به دو کلمه جواب‌ هم مرا ننخواتند. تا آنکه جناب نخست‌وزیر که از قدیم باین ناچیز بنظر التفات می‌نگرند از روی کرم و جوانمردی انعامی مرحمت فرمودند دیگر کفارهء یمین سهل بو و آزردن دوستان جهل. اینکه جناب‌عالی و دوستان دیگر در انتظار دیدار این ضعیف‌ بی‌مقدار هستید مرا امیدوار میکند."