خلاصه ماشینی:
"در کمیسیون تدقیق قانون اساسی نیز این استراتژی و خط مشی محفوظ ماند و اساس دقت و بازنگری را در پیشنویس تشکیل داد، به گونهای که ما در کمیسیون تدقیق قانون اساسی، مسائلی را که به وحدت ملی افغانستان ارتباط پیدا میکرد و اساس ملت را در کشور تشکیل میداد معمولا به رأی نمیگذاشتیم، بلکه سعی عمده ما این بود که به تفاهم برسیم؛ یعنی اینگونه مسائل را نمیخواستیم بر اساس اکثریت و اقلیت حل کنیم، بلکه میخواستیم بر اساس تفاهم حل کنیم، به گونهای که هیچ گروه قومی و مذهبی در افغانستان جدید، خود را جدای از افغانستان و اساس مدنی آن و بریده از نظام حقوقی و سیاسی آن احساس نکند.
نمایندگان مردم افغانستان پیش از اینکه به لویه جرگه برسند، این مسئله را در ذهن و ضمیرشان حل کرده بودند که مسئلهای به نام «مذهب» اگر قبل از این وجود داشته، امروز در پیشنویس قانون اساسی جدید افغانستان راه حلی پیدا کرده است و بهترین راه برون رفت از این مسئله بغرنج، که وحدت ملی افغانستان را به خطر میاندازد و مانعی عمده در راه ملتسازی در کشور افغانستان محسوب میشود، همین شکل و روشی است که در پیشنویس به آن توجه شده و باید مورد تأیید واقع شود.
تمامی اینها ظرفیتهایی هستند که قانون اساسی برای حضور و مشارکت شیعیان در حاکمیت و قدرت سیاسی در اختیار آنها قرار میدهد و ما امیدواریم قانون اساسی جدید افغانستان، که در واقع، عمدتا بر اساس و پایه ایده شهروندی پایهریزی شده است نه بر پایه تفکیک و دستهبندی قومی و مذهبی، بتواند مردم افغانستان را به مرحلهای از تعالی برساند که از مرزهای قومی و مذهبی عبور نمایند و به مرحلهای برسند که بر اساس شایستگی و صلاحیت، شهروندان بتوانند حتی یک شیعه مستعد، با لیاقت و خدوم را، که کمر خدمت برای مردم افغانستان بسته باشد، به مقام ریاست جمهوری برگزینند."