چکیده:
مدیریت زنجیره تامین به عنوان زیرساخت لازم برای موفقیت شرکای تجاری،یکی از مباحث مهمی است که همواره محققان و صنعتگران،روشهای جدیدی برای بهبود کارایی و اثربخشی آن و غلبه بر مشکلات موجود در آن ارائه کردهاند.از آن جمله میتوان به برنامهریزی منابه تولید و تبادل الکترونیکی دادهها (EDI-Eiectronic Data Interchange) و...اشاره کرد.از مهمترین مشکلات زنجیره تامین عدم برقراری ارتباط صحیح،دقیق و بموقع بین اجزای آن و جود عدم اطمینان در عرضه و تقاضاست که تکنیک (Collaborative Planning Forecasting and Replenishment-CPFR) با توجه به خصوصیات منحصر به فرد خود که در این مقاله اشاره خواهد شد.میتواند یکی از بهترین روشها در حل این موانع و بسیاری از مشکلات دیگر زنجیره تامین باشد.
خلاصه ماشینی:
از مهمترین مشکلات زنجیره تامین عدم برقراری ارتباط صحیح،دقیق و بموقع بین اجزای آن و جود عدم اطمینان در عرضه و تقاضاست که تکنیک (Collaborative Planning Forecasting and Replenishment-CPFR) با توجه به خصوصیات منحصر به فرد خود که در این مقاله اشاره خواهد شد.
فرض اصلی CPFR این است که هر سازمانی،جزئیات طرحهای تجاری مشترک را در سیستمهای برنامهریزی خود ثبت خواهد کرد و سپس نتایج را بر مبنای اصول و پایههای قاعدهمند به اشتراک میگذارند،سپس تغییراتی که در اوضاع بازار پیش میآید و یا مشکلات لجستیکی و هر مشکل دیگری که رخ میدهد را به صورت دقیق در این سیستم لحاظ کنند.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) اساس روش CPFR ،به اشتراک گذاشتن تمام اطلاعات موجود در زنجیره تامین است،سپس این اطلاعات یکپارچه میشوند و در جهت بهبود کارایی زنجیره تامین اثر میکنند.
اما با توجه به تعریف موسسه VICS CPFR ،یک فرایند بازرگانی است که شرکای زنجیره تامین بتوانند طرحهای خود را به منظور کاهش تفاوتها میان عرضه و تقاضا و دریافت سود مشترک به واسطه افزایش کارایی و اثربخشی زنجیره تامین، هماهنگ کنند.
CPFR چه کاری انجام میدهد؟ CPFR جهت بهبود جریان کالاها از عرضهکنندگان مواد اولیه به تولیدکنندگان و از آنجا به آخرین مرحله یعنی قفسههای فروشندگان طراحی شده است،همچنین CPFR برای شناسایی سریع هرگونه خطا در پیشبینیها و موجودیها و اطلاعات مربوط به سفارشها،مورد استفاده قرار میگیرد تا بتواند مشکلات را قبل از اینکه تاثیر منفی در فروش و سود بگذارند،تصحیح کند.