خلاصه ماشینی:
"و این خود اتحادیهها و نه دولت کارفرمایان هستند که میتوانند در مورد ساختار،سیاستها و اهدافشان تصمیم بگیرند: با توجه به این بررسیها و نیز براساس تجاربت بسیاری از کشورهای جهان میتوان به این نتیجه رسید که توافقهای مربوط به همکاری و مشاورهء«نیروی کار-مدیریت»در سطح مؤسسات،چنانچه طوری طراحی و ارائه و اجرا شوند که نه بر علیه اتحادیههای کارگری بلکه در جهت توافق و حمایت آنها باشند،بطور قطع در درازمدت نوید بخش خواهد بود.
روابط بین سرپرستان و کارگران،مدیران اداری و نمایندگان کارگران،مدیران و رهبران اتحادیه در سطح بالا،بویژه هنگامی که در تماس دائم باشند تقریبا همواره تا حدی شامل عناصر اطلاعاتی،مباحثهای،مشاورهای،مذاکرهای و غیره است که اگر یک اصطلاح جدید در فرهنگ لغات روابط صنعتی وارد شود به واقعیت نزدیکتر خواهد بود،یعنی عبارت:« دادوستدهای دسته جمعی» رهیافت آسیائی روابط کار-مدیریت مطلبی که در صحنهء روابط صنعتی آسیاسی بسیار مهم است این است که در حقیقت روابط مدیریت-اتحادیه کارگری در مؤسسات ژاپنی در یک واقعیت انعکاس مییابند.
مشاجرات نیروی کار نیاز شدید به همکاری«نیروی- مدیریت»در مؤسسات آسیایی یا به عبارت دیگر نیاز به شیوههای روابط کار که نسبت به صنایع غربی به لحاظ فرهنگی دشمنی و تضاد کمتری دارند نباید ما را از این حقیقت غافل کند که در کشورهایی آسیایی نیز اختلاف بین علایق کارفرمایان و کارگان ممکن است چنان شدید گردد که تمام تلاشها برای رسیدن به راه حل از طریق گفتگو بدون نتیجه باشد.
نتیجه همانطور که تجربهء چندین کشور آسیایی نشان میدهد،مسألهء مهم حصول اطمینان از این امر است که عقاید و اصول تعیین شده توسط سازمانهای کارگری و کارفرمایی و مقامات دولتی که به کل اقتصاد و سطح ملی مربوط میشوئد به راه حلهای عملی در سطح کارگاه برگردانده شده و توسط مدیریت و کارگران و نمایندگان آنها در محل کار اجرا میشوند."