چکیده:
در میان عوامل مختلفی که در ظهور فمینیسم نقش داشتهاند، عامل دین مهمترین نقش را ایفا کرده است. درآمدی کوتاه به دیدگاه منفی کتاب مقدس نسبت به جنس زن و در پی آن رویکرد تبعیضآمیز جنسیتی متفکرین مسیحی، چالش میان جنبش زنان و آموزههای دینی را موجه مینماید. نظام الهیات مسیحی دارای صبغه و ماهیتی کاملا جنسیتی است. در این ساختار، زن مقصر در ارتکاب گناهی است که به نحوی ذاتی به فرزندان آدم به ارث میرسد. سنگینی این گناه تا حدی است که برای پاک کردن بشریت از آن، خداوند در هیات مسیح (ع) تجسد پیدا کرده و با تصلیب خویش، انسان مسیحی را از آلودگی این گناه تطهیر مینماید. در این نوشتار، مواضع عقیدتی آموزههای دینی مسیحیت دربارهی زنان بر اساس کتاب مقدس و تفاسیر و اندیشههای کلامی متفکرین مسیحی در قرون اولیه و میانه مورد بررسی قرار خواهد گرفت
Among the causes of the emergence of feminism، religion has had a crucial role. An overview of the negative attitude of the Bible towards women and، hence، the discriminatory gender approach of Christian intellectuals to them accounts for the challenges between women’s movement and religious teachings. The Christian theological system has a completely gender-based nature. In this system، woman is guilty of committing a sin that is naturally inherited by the descendents of Adam. The burden of the sin is so heavy that، to eradicate it from mankind، God had to be incarnated in the Christ and with His crucification purify the Christians from the impurity of the sin. This paper critically studies the Christian dogmas related to women on the basis of the Bible and the Christians’ interpretations and theological stances in the early and middle ages.
خلاصه ماشینی:
"از آن جا که از نظر راویان عهد جدید، زن (حوا) مقصر و مسئول اصلی گناه نخستین قلمداد میشود، بنابراین مسیح قربانی گناه حوا گشت؛ زیرا در کتاب مقدس میخوانیم: «آدم فریب نخورد، بلکه زن فریب خورده در تقصیر گرفتار شد» (همان: ب2، آیه 15 – 13) و نیز در عهد عتیق گفته شده است: «گناه با زن آغاز گشت» (کتابهای قانونی ثانی: ص514) و یا: «از نافرمانی یک شخص (حوا) بسیاری گناه کار شدند» (رسالهی پولس رسول به رومیان: ب5، آیهی20) و یا: «به وساطت یک آدم (حوا) گناه داخل جهان گردید و به گناه موت و به این گونه موت بر همه مردم طاری گشت» (همان:آیهی 13) و یا: «بلکه از آدم تا موسی (گناه) موت تسلط میداشت» (همان: آیهی 15) و در جایی دیگر آمده: «هنگامی که ما هنوز گناه کار بودیم، مسیح در راه ما مرد» (همان: ب5، آیهی9) و یا: «به وساطت مرگ پسرش (مسیح) با خدا صلح داده شدیم» (همان: ب5، آیهی10) و یا: «جمیع ما که در مسیح عیسی تعمید یافتیم، در موت او تعمید یافتیم (از گناه پاک شـدیم)» (همان: ب6، آیهی 4) ونیز «مسیح نیز چون یک بار قربانی شد تا گناهان بسیاری را رفع نماید» (رساله به عبرانیان: ب9، آیهی 28).
به طور کلی در دوران عهد جدید که دوران رحمت برای مردان است و عدم شمول آن برای زنان، سه مجازات تا پایان تاریخ برای زنان در نظر گرفته شده است: 1- رنج و عذاب ناشی از گناه اولیه حوا، 2- محرومیت از تعلیم و تربیت (یا ماندن در نادانی و سکوت به تعبیر کتاب مقدس)، 3- درد حمل زایمان و حاکمیت شوهران؛ چنانکه در عهد جدید آمده است: «و زن را اجازت نمیدهم که تعلیم دهد یا بر شوهر مسلط شود؛ بلکه در سکوت بماند؛ زیرا که آدم اول ساخته شد و بعد حوا و آدم فریب نخورد؛ بلکه زن فریب خورده و در تقصیر گرفتار شد؛ اما به زائیدن رستگار خواهد شد» (رسالهی اول پولس رسول به تیموتاؤس: باب 2، آیات 15-12)."