چکیده:
«رسانههای عالمگیر» عنوان اثری است برجسته که توسط دو منتقد سرشناس حوزه رسانهها تألیف شده است. نویسندگان این اثر با پرداختن به
نقش مهم رسانهها در تحقق اهداف اقتصادی، سیاسی و اجتماعی اصحاب قدرت، به طور مستند به نمونههایی از روند تجمیع و جهانگشایی آنها
اشاره نمودهاند. آنچه در پی میآید، گفت و گویی است با نویسندگان این اثر که به تشریح موضوعات آن پرداختهاند.
خلاصه ماشینی:
"خوب، این نهادهای مهم کدامند؟ هرمن: مهمترین نهادهایی که امروزه به نظام سرمایهسالاری جهانی دامن زدهاند، شرکتهای فراملی یا همان سازمانها و نهادهای بینالمللیای هستند که برای استفاده از سرمایههای جهانی شکل گرفتهاند و در این راه، دولتهای ملی هم در راستای منافع این سرمایههای جهانی خدمت میکنند.
در کتاب خود، همچنین الگوی رسانهای ایالات متحده را به مثابه نوعی الگوی «جدایی طلب» معرفی کردهاید؛ الگویی که در آن مهمترین منبع درآمد و البته عامل بقا نتیجه دلارهایی است که از تبلیغات شرکتهای دیگر برایشان حاصل میآید.
در آغاز قرن بیستم، شرکتهای بزرگ تجاری بر آن حاکم شدند و در اینجا بود که تبلیغات به مهمترین منبع درآمد تبدیل شد و این همان منطق نظام کاپیتالیستی یعنی بزرگتر شدن شرکتها و کاهش رقابت، با هدف افزایش سود و کاهش مخاطرات است.
یکی از مضامینی که در اثر خود بدان پرداختهاید آن است که همان طور که در اکثر نقاط جهان شاهد اقتباس الگویی اقتصادی و اجتماعی از آمریکا هستیم، رسانهها در دیگر جوامع نیز در پی تقلید از الگوی آمریکایی آن هستند.
امروزه این گونه رسانهها تحت هجمه دایم نیروهای غالب در عرصه نظام سرمایهسالار جهانی قرار دارند و سعی بر آن است تا رسانههای تبلیغات محور و تجاری جایگزین آنها شوند.
از همان سالهای آغازین این جریان بود که تولید کنندگان تجهیزات رسانهای آمریکایی، تبلیغاتکنندگان و ناشران دولتهای این مناطق را به نظامهای تجاری آمریکایی تشویق نمودند، به طوری که نظام رسانهای ملی در این جوامع به حاشیه رانده شده و حتی از دور خارج شدند که نمونه آن را در برزیل شاهد بودهایم."