خلاصه ماشینی:
"در مقدمه گفته شد از جمله کتابهائی که در روزگار ساسانی نوشته شده بود کتابهائی است در فن رزم و سپاهیگری که در آنها راه بکار بردن سلاحهای گوناگون آنزمان و بهترین شیوه آموزش و پرورش سربازان و شرایط فرماندهی و برگزیدن میدان جنگ و زمان هجوم یا دفاع و گرد فرو گرفتن دژها و باروها و راه گشادن آنها و شبیخون زدن و کمین نهادن و یزک1فرستادن شرح داده شده بود.
اینک ترجمه برخی از آنها که در کتاب دینوری آمده است و او به صراحت گفته که سخن را از کتابهای روزگار ساسانی برداشته،در زمینه فن و رزم و سپاهیگری در زیر آورده میشود: 35-در یکی از کتابهای ایرانی آمده1از پادشاهی پرسیدند:«کدام شیوه جنگی بحزم نزدیکتر است؟گفت:گماردن جاسوسان،کوشش در بدست آوردن خبر از دشمن،شادی نمودن و نوید پیروزی دادن بسپاهیان، زدودن آنچه بوی ترس از آن برآید از سپاه خودی.
هر زمان دشمن بر آبشخوری فرود آمده و فرمانده آنست نباید آنان را از آن آبشخور راند،زمان (1)-عیون الاخبار ج 1 ص 114 دست زدن باین کار هنگامی است که دشمن و ستورانش سیراب و سپاه خودی تشنه باشد.
باید گاهگاه پیرامون باره گردید و با سرانگشت بآن اشاره کرد آنسان که گوئی بهمراهان خود نشان میدهیم کجای بار و استوار است و کجا نیست،کجا برای نهادن منجنیق مناسب است و کجا برای ارابه و کجا برای زدن دخمه و کجا برای بستن نردبان و از کجا میتوان بردیوار آمد و از کجا میتوان آتش بدرون افکند و با این رفتارها دل مردم شهر را پر از بیم کرد» «باید بر تیری نوشت:ای دژنشینان،از دغلکاری و ناپایداری نگهبانان بترسید دروازهها را سخت نگهدارید."