خلاصه ماشینی:
"چند کلمه درباره محمد پورثانی عمران صلاحی (به تصویر صفحه مراجعه شود) کارمندان ما یا تماموقت هستند،یا نیمه وقت و یا پاره وقت.
بعضی از نویسندگان ما هم که در واقع کارمندان ادبیات هستند،چنین وضعی دارند.
محمد پورثانی از نویسندگان تماموقت بود.
حتی پیش از سفر ابدیایش کارهای ادبیاش را آماده کرده بود،یعنی مطالب شمارهء آیندهء نشریات را به آنها رسانده بود.
دفتر کار او کوچه و خیابان بود.
با همه توی کوچه و خیابان مصاحبه میکرد،از کوچک و بزرگ تا پیر و جوان.
روزی او را روبهروی تالار وحدت در حال مصاحبه با مجسمهء نیمتنهء استاد شهریار دیدم!
دایی سبیل-یکی از اسامی مستعار پورثانی-هم کتبی بود و هم شفاهی.
روزی یکی از دوستان که مواد غیر بهداشتی مصرف کرده بود،در مجلس ختمی با پورثانی روبوسی کرد.
پورثانی بعد از روبوسی به آن دوست گفت:آدم وقتی شما را میبوسد،بعدش هوس ماست و خیار میکند!
یادش گرامی باد که طنزنویسی بود کاملا مردمی."