چکیده:
نوشتار حاضر به بررسی دیدگاه علمای اهل سنت در مورد صحابه پیامبر صلیاللهعلیهوآله میپردازد و پس از ارائه
ادله چهارگانه کتاب، سنت، اجماع و عقل از نگاه آنها در مورد عدالت همه صحابه، با شیوه کاملا علمی و با
استفاده از لیست منابع یاد شده، به نقد این دیدگاه میپردازد. سپس علت ارائه چنین دیدگاه و توجیهاتی را از
طرف آنها ناچاری آنها در توجیه رفتارهای ناشایست برخی از صحابه میداند.
خلاصه ماشینی:
"قرار دارند تمسک کنند؟ چرا خلفا به این سخن پیامبر عمل نکردند؟ چرا به مسلمانها اجازه ندادند که به هر یک از صحابه که خود خواستند و تشخیص دادند تمسک کنند و از او هواداری نمایند؟ شبیه همین اشکالات در مورد روایاتی که فضایل بیحسابی را برای اصحاب نقل میکنند مطرح میشود؛ مثلا در مورد روایتی که میگوید: «اگر کسی به اندازه کوه احد طلا داشته باشد و آن را در راه خدا به ایتام، مساکین و بیچارگان انفاق کند تا این که فضیلت یک ساعت یکی از اصحابم را بهدست آورد، هرگز موفق نخواهد شد.
(1) 3- روایات فراوانی در منابع اهل سنت وجود دارد که به وضوح بر عدم عدالت برخی از صحابه دلالت دارند، به عنوان نمونه تنها به چند مورد آن بسنده میکنیم: الف) بخاری در صحیح خودش در«باب فی الحوض» حدود ده روایت از پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله نقل میکند که همه آنها در ذم صحابه، سرزنش و شکوه از عملکرد اصحاب بعد از پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله است.
در همه این جنگها هر دو طرف از صحابه پیامبر بودهاند؛ اگر صحابه دارای عدالت و مصونیت از گناه و فسق بودند و خود صحابه به این امر واقف، بلکه موءمن و معتقد بودند، چگونه راضی میشدند خون همدیگر را بریزند و جمع کثیری را بیخانمان و بیچاره کنند؟ عجیب این است که علمای اهل سنت در اینگونه موارد توجیه نامعقولی را مطرح میکنند و میگویند: چون همه آنها برخوردار از اجتهاد بودند، اختلاف در اجتهاد داشتند و خداوند به آنها که در اجتهاد خود به حقیقت رسیدند، دو ثواب و به آنها که دچار اشتباه شدند یک ثواب عطا خواهد کرد و هر دو گروه در نزد خدا مأجور و مغفورند!"